BİRİSİNE TAPMAK ...
Tapmak…
Sözlük anlamı: “Tanrı diye tanımak, kulluk etmek; tutku ile sevmek, bağlanmak.”
Aslında ne kadar çok anlamlar ve ne kuvvetli duygular uyandırır bir insanın kalbinde ve beyninde bu kelime….
Tapmak…Birisine tapmak….
Ya da birisi veya birileri tarafından tapılmak…
Oscar Wilde, “Dorian Gray’in Portresi” adlı romanında, bu kelimeyle ilgili, “Keyfin ne demek olduğunu biliyorum ben: Birisine tapmak…Evet, bu tapılmaktan iyidir, tapılmak can sıkıcıdır…” der.
Siz olsanız hangisini tercih ederdiniz?
Birisine tapmak mı? Yoksa birisi veya birileri tarafından tapılmak mı?
Günümüzde çoğu insanın tapılmayı tercih edeceğini düşünüyorum her ne kadar Oscar Wilde bunun can sıkıcı olduğunu düşünse de…
Tapılmak can sıkıcı olsa bile, tapmak genelde acı verici ve karşılıksız olarak düşünülen bir kavramdır.
Çünkü birisine tapmak demek, onu bir ilah, bir Tanrı veya Tanrıça olarak görmek demektir….
Bu ilginç bir metafordur, ama Oscar Wilde birisine tapmanın gerçekten de keyif verici olduğu konusunda ısrarlıdır…
Bir insana taptığınızda, onu göremezsiniz ama hayalinizde yaşatırsınız…
Bir insana taptığınızda, ona yakın olamayabilirsiniz, ama soyut olarak onu kendinize çok yakın hisseder, dahası, tüm dünyanızı onunla doldurursunuz…
Bir insana taptığınızda, ona yüklediğiniz anlamlardan oluşan değerli bir imge oluşturursunuz; ve bu imgeyi seyrederek, onu düşünerek, onu hayal ederek, onu yaşayarak; bu yaptıklarınızdan “haz alma” hissine sadece siz sahip olursunuz…
Sadece sizin sahip olacağınız bir hissi yaşamak bile, gerçek bir keyiftir denebilir…
Sigaradan, alkolden, kısa zamanlı gönül ilişkilerinden ve anlık paylaşımlardan elde edilebilecek bir keyif değildir bu; çünkü bu keyfin kaynağı size aittir, size özeldir…
Siz ne düşünürsünüz bilmem ama, bence bir insana tapmak her insanın yapamayacağı ve gerçek hazzın yaşanabileceği tek şeydir…
Çünkü tapan insan yaşayabilir bu keyfi, bu eşi bulunmaz hazzı…
Bir de tapılmak var, madalyonun diğer yüzünde…
Bir insan size tapıyorsa, siz sadece o insan için özelsinizdir…
Bir insan size tapıyorsa, o bundan zevk alırken, siz bir o kadar rahatsızlık duyabilir, hatta bu “tapılma” olayını görmezden gelmek isteyebilirsiniz…
Bir insan size tapıyorsa, bazen buna şaşırır, sonra sevinir, sonra kabul edersiniz…
Ve sonraları da, size tapan bu insanın bir gün hayatınızdan çıkıp gitme korkusuyla, paranoyaları ve şüpheleriyle örülmüş bir ağ içine giriverirsiniz…
Başlarda tapılmak güzel gelebilir ama sonraları siz de bir insana tapmayı isteyebilirsiniz… Çünkü belli bir süre sonra can sıkıcı olur başkasının size tapması; sizin için en olmayacak şeyleri yapması; ve o tüm bunları yaparken sizin varlığınızın bir imge olarak sadece onun dünyasının bir parçası olması….
Bir insana taptığınızda….Onun tutsağı olabilirsiniz; çünkü bir insana tapmak demek onu tutku ile sevmek demektir…
Tutku ile aşk arasındaki fark ise; tutkuda sizin, aşkta ise onun önemli olmasıdır…
Madem bir insana tapmak, ona tutku ile bağlanmak demek; ve bu denklem içinde önemli olan sizsiniz; söylesenize…bundan daha güzel bir keyif var mıdır?
Bir insana tapıyorsunuz….
Onu kendi dünyanızda istediğiniz gibi görüyor ve yaşıyorsunuz… Aşktan daha kuvvetli bir duygu olan tutkuyu en ateşli haliyle yaşıyor ve önemli olan taraf siz oluyorsunuz. Dahası, acı çekiyorsunuz, yalnız hissediyorsunuz, hiç olmadık hayaller kuruyorsunuz ama tüm bunlardan zevk alıyorsunuz… Keyif alıyorsunuz…
Aynı kitapta, Oscar Wilde ilginç bir şekilde şu ifadeyi kullanır: “Bir hevesle sonsuz bir aşk arasındaki tek fark, hevesin biraz daha uzun sürmesidir.”
Evet, karşınızdaki insana karşı hissettikleriniz ister bir heves olsun ister sonsuz bir aşk; her ikisi de eninde sonunda bitecektir…
Ama, birisine tapmak… Siz ne düşünürsünüz bilmem ama, bence yaşamınızın sonuna kadar sürebilecek tek gerçek keyiftir…
Bir insana taptığınızda, onu göremezsiniz ama hayalinizde yaşatırsınız…
Bir insana taptığınızda, ona yakın olamayabilirsiniz, ama soyut olarak onu kendinize çok yakın hisseder, dahası, tüm dünyanızı onunla doldurursunuz…
Bir insana taptığınızda, ona yüklediğiniz anlamlardan oluşan değerli bir imge oluşturursunuz; ve bu imgeyi seyrederek, onu düşünerek, onu hayal ederek, onu yaşayarak; bu yaptıklarınızdan “haz alma” hissine sadece siz sahip olursunuz…
