Her gün batımında akar gözümden yaşlar
Acıtır içimi parçalar yüregimi
Şımarık zamanın kalıntıları
Kaç asır oldu acep bilemedik
Kaç milat fetih ettik ayrı ayrı
Hesabını tutamadık atalarımızı anlayamadık
Yaşamın güzelliğine daldık unuttuk kaldik
Kaç hezimet yaşadık acep bilemedik
Zafer naralarının çığlığında coştuk
Yenilmişliğin utancında boğulduk kaldık
Oysa biz atalarımız yolundan gidip
Zafer türkülerinin ezgisinde çoğalacaktık
Silahsız,korkusuz,korunaksız ilerleyecektik
Zamansız yaşayacaktık daimi
Dalacaktık yaşamın ağrısız yanlarına
Kim ne derse desin
Umurumuzda olmayacaktı ilerleyecektik
Aldandık dünyanın cafcaflı haline
Şimdi ise zaman oldu tersine
Avucumuzda tuttuğumuz buz parçası misali
Damla damla erimekte ömrümüz
Kayıp gidiyor ellerimizden zaman anlayamadan
Sen ayrı bahardasın arkadaş diyemedik
Biz ölgün hazanı yaşıyoruz
Yakarak takvim yapraklarını birer birer
Soğuyan külleri avucuna bırakıyoruz
İlerlemek için birlik gerek gelin birleşelim
Coşalım ileri doğru koşalım.