Birlikten Kuvvet Doğar

On iki erkek çocuğu olan bir baba, yıllarca çalışıp didinip evlatlarını yetiştirmiş. Onlara her zaman güzel ahlakı aşılamaya, iyiyi doğruyu öğretmeye çalışmış. Oğlanları ise birbirleriyle didişip duruyorlarmış. Elbette ki kimseye kalmayan dünya ona da kalmayacaktır. Babanın artık yaşı ilerlemiş, hastalanıp ölüm döşeğine düşmüştür. Evlatları babalarının durumuna çok üzülmüşler, babalarının başından bir an olsun ayrılmıyorlar, bir ihtiyacı olursa hemen yerine getirmek için yarışıyorlarmış. Bu durumda bile birbirleriyle didişmeden duramıyorlarmış.
Bir gün baba, bütün çocuklarının başına toplanmasını istemiş. Hemen on iki evlat babalarının başına toplanmış ve ne diyeceğini merakla beklemeye başlamışlar. Sonunda baba, her birinin bahçeden birer tane odun getirmelerini istemiş. “ Ne çok ince, ne çok kalın olsun” demiş.
Evlatlar babalarının isteğinde bir mantık bulamasa da, her biri bahçeye çıkıp bir odun parçası alıp getirmişler. Tıpkı babasının istediği gibi, ne çok ince, ne çok kalın. On ikinci çocuk da odun parçasını getirdikten sonra baba bu kez de bir ip getirmeleri ister. Bütün evlatlarının getirdikleri odunları birbirine bağlar.
“Şimdi söyleyin bakalım, bunu hanginiz kırabilir?”
Evlatlar sırayla odun bağını alıp kırmaya çalışırlar ama hiç birisi başaramaz. En güçlüleri de deneyip kıramayınca, baba;
“ Verin bana o odunları, beceriksizler” der ve alır odunların ipini çözer ve yerinden doğrulduktan sonra hepsini tek tek kırar. Evlatlar, içlerinden “tek tek biz de kırardık” diye geçirirler ama saygılarından ses çıkarmamışlar. Baba, saygıyla kendisine bakan evlatlarını tek tek süzüp, son öğüdünü verir;
“ Evlatların, bakın bana! Doğduğunuzdan beri sizi hep iyi birer evlat olarak yetiştirmeye çalıştım. Ama şu birbirinizle didişmelerinize ve geçinememenize çok kızıyorum. Odun meselesine gelince; “Odunları bu şekilde tek tek biz de kırardık” diye düşündünüz değil mi? Evlatlarım, hayat bir sınavdır. Bu da babanızın size son sınavıydı. Sizin de gördüğünüz gibi birbirine bağlı olan odunları, en güçlünüz bile kıramadı. Ama odunları çözünce tek tek ne de kolay kırıldılar değil mi? İşte siz de hayatta bu odunlar gibi birbirinize tutunursanız sizi kimse ezemez, kıramaz. Ancak, birbirinize sahip çıkmaz koparsanız, ipi çözülen odunlar gibi teker teker kırılırsınız. İşte bir baba olarak bu benim size son öğüdümdür! Birlikten kuvvet doğar.


#wattpad #tumblr #blog #roman #kıssadanhisse #şair #şiir #yazar #blog #blogger #günlük #öykü #hikaye #kitap #kitapyaz #yazılarınkitapoluyor #baba #nasihat #öğüt #evlat #oğul #birliktenkuvvetdoğar