BİTMEYEN FISTIKLI ÇİKOLATA (çocuk hikâyesi)
Küçük Ege, çikolata yemeye bayılıyordu. Bunu iyi bilen babası, her akşam işten gelirken Ege’nin en sevdiği olan fıstıklı çikolata’dan getiriyordu.
Babası yine bir akşam işten gelmiş kapıdan içeri girmişti.Babasının geldiğini duyan Ege, heyecanla kapıya koşmuş ve babasını karşılamıştı.
“Hoşgeldin Babacığım” diyerek kucağına zıplamıştı. Babası da sarılarak karşılık vermişti. Ege’nin gözleri heyecanla babasının ceketinin cebine bakıyordu. Durumu farkeden annesi Ege’yi uyarmayı ihmal etmiyordu. “Yemekten sonra yiyeceğiz değil mi?” Ege annesine, “Evet Anneciğim” diye cevap vermişti. Bunun üzerine babası elini cebine atmış ve parlak yeşil kâğıda sarılı fıstıklı çikolatayı çıkarmıştı. Ege’nin göz bebekleri çikolatasını görünce mutluluktan parlamıştı. Hemen babasının elinden kapıp çikolatasını odasına doğru götürmüştü. İçinden o anda açıp yemek gelse de, annesinin uyarısını unutmamış onu üzmemek ve yemeğini aksatmamak için çikolatayı yemekten vazgeçmişti. Her akşam yaptığı gibi odasındaki ilk çekmeceye, yeşil kâğıda sarılı fıstıklı çikolatasını özenle koyduktan sonra annesiyle babasının yanına gitmişti.
Küçük Ege, annesinin yaptığı ıspanak yemeği ve yoğurdunu güzelce yiyip bitirdikten sonra hemen odasına geri gelmişti. Çekmecesini heyecanla açtıktan sonra çikolatasını eline almıştı. Çikolatasını hemen açmak istemiyordu. Çünkü açtıktan sonra yine yiyip bitireceği düşüncesi onu üzüyordu. Fıstıklı çikolatasını öyle çok seviyordu ki; hiç bitmesin, yedikçe çoğalsın istiyordu. Ama çikolatası o yedikçe azalıyor en sonunda bitiyordu. Beklemeye daha fazla dayanamayıp açtığı çikolatasını güzelce yemeye başlamıştı. Yerken çok mutlu olmasına rağmen fıstıklı çikolatasının azalmaya başladığını gördükçe yine üzülmüştü. Odaya giren annesi Ege’ye “üzülmemesi gerektiğini babasının yine çok sevdiği fıstıklı çikolatadan getireceğini” söylemişti. Bunun üzerine Ege’de annesine, “Ama benim fıstıklı çikolatam hep bitiyor, ben hiç bitmesin istiyorum” demişti.
Annesi de, bunun üzerine; “Eğer yediğimiz herşey bitmiyor olsa sen bu çikolatayı hiç yiyemezdin ” demişti. Bu cevapla kafası karışan Ege, annesine merakla; “Neden yiyemezdim ki” diye sormuştu.
“Çünkü, akşam yediğin yoğurtlu ıspanakta bitmezdi. Ve sen sürekli ıspanak yemek zorunda kalırdın. Aynı şekilde sabahları yediğin yumurta ve beyaz peynir nasıl bitiyorsa yediğin çikolata da bitiyor.” diyerek tekrar cevap vermişti.
Ege’de bunun üzerine “Şimdi anladım.” diyerek öğrendiği bu bilgiden dolayı mutlu olmuştu.
Ege ve annesinin konuşmalarını dinleyen babası da; “Benim sana her akşam getirdiğim çikolata aslında bitmeyen bir çikolata. Çünkü hep aynı pakete sarılı, aynı tadı aldığın ve aynı sevdiğin çikolatayı getiriyorum. Eğer tamamen bitiyor olsaydı sen her akşam aynı çikolatayı yiyebilir miydin?” diyerek Ege’ye bir soru da kendisi sormuştu. Ege’de “Hayır” diyerek babasını onaylamıştı.
Küçük Ege fıstıklı çikolatasının bitmediğini öğrendiği için çok sevinçliydi. Hemen uyku saatinde erkenden uyuyup uyanarak yarın olsun ve bitmeyen fıstıklı çikolatasına bir an evvel kavuşsun istiyordu.:)
