Bize üç çay.
Biri demli olsun, hayatın gamana dem vurmuşken efkarın dumanı tütsün.
Öteki açık olsun, içi dışı gibi hani, dışı nasılsa içi de öyle olsun.
Diğeri paşa çayı olsun, insan misali.
Ne yakacak kadar çok sıcak, ne de üşütecek kadar çok soğuk olsun.
Dedim ya; bize üç çay.
Deminde efkarlandığımız, açık olanında neyse o olduğumuz, paşasında ise, tam kararında yorulduğumuz...