BİZİ YORAN BAZI DURUMLAR VE SEBEPLERİ + ÇÖZÜMÜ

İçeriklerim de benzer olmaya başladı. Sanki aynı şeyleri dönüp dönüp anlatıyor gibi hissediyorum ama olabildiğince size fark etmediğiniz kör noktalarınıza ışık tutma gayretindeyim. Kendimde ne keşfettiysem buraya geliyorum. Emin olun bu anlattıklarımı önce kendimde fark ediyorum... Biliyorum ki ben de herkes gibiyim pek bir farkım yok.
Hadi içeriğe geçelim.

Düzeltme Takıntısı - Sürekli ama sürekli bir şeyleri yoluna koymak gibi bir derdimiz var. "Aman işler yoluna girsin öyle başlarız, aman şu durumlar bir rayına otursun bir şeyler bakarız" Mış-miş-muş'larla bu hayat geçmez güzel insan. Bu hayat bu kadar uzun değil. Hiçbir şey sandığın gibi değil. Kısıtlı zamanında senin ertelemek gibi bir lüksün yok. Ve her şey yolunda da gitmek zorunda değil. Olmuş olana bir ihtimal vererek bitmiş bir şeyi küllerinden doğurma, közü harlayıp aleve dönüştürme. Dağınıksa dağınık, bozuksa bozuk kalsın. Sağlam temellere dayanarak üretilse zaten bozulmazdı...

Değişme ve Değiştirme Takıntısı - Kabullenmek niye bu kadar zordur hiç mantık erdiremem biliyor musun? Hep abes gelir bana. Her şeyi kendimizce yaşarsak böyle bir istek ile bir şeyler aramaya yola koyulursak nerede kaldı bir ömrü paylaşmanın güzelliği, nerede kaldı bizi güzel yapan ve tamamlayan farklılıklar... Söyleyin nerede kaldı? Her şey bizim istediğimiz gibi olursa, bizi kim istediği gibi sevmeyi veya yanımızda olmayı kabul eder daha biz kabullenememişken üstelik. Soruyorum size muhakeme etmesi size kalsın...

Fark etmemek veya görmemek - Görmemek dedim görememek değil. Arada bir gezegen kadar mesafe var. Biri bir kusur biri ise tamamen tercih. Bazen insanların bize vermek istediklerini, anlatmak ya da duymak istediklerini idrak edemiyoruz. Çünkü iletişimde algılarımız bile paylaşmaya odaklı değil. Biz bizle yaşamayı benimsemişiz ama başkalarıyla bir şeyler paylaşmayı unutmuşuz. Biraz kendi içimize dönelim derken dışarıya da düşman olmuşuz. Sürekli bir şeyi elde tutmak için bir tarafla kavga içindeyiz. Neden iki tarafla da hiç iyi geçinemeyiz? Sürekli birilerini bir şey uğruna feda etmek zorunda mıyız? Neden kimseyi dinlemek yerine bir iletişimde konuşmak için sıra bekleriz?

Sevip de kavuşamama ayrılıp da unutamama anlayamayıp da yargılamaya çalışma - Maalesef bunları sık yaşıyoruz. Her şeye müdahil olmak insanın ömrünü sıradanlaştırır. Göz önünde çok duran bir şeye dış gözler çabuk alışır ve alışılanın alamet-i farikası ortadan kaybolur, albenisi biter. Yerinde ve arada göz önüne çıkmalısın. Ayrılmayı unutmamalı aksine onu sürekli hatırlamalısın, onu yad etmemeli onunla yaşamayı öğrenmelisin. Sevip de kavuşamamak için ise sevmeyi sahip olmak arzusu ile karıştırmamalı, birisini seviyorsan ona olan sevginin sana kattıkları ile yaşantının güzelleşmesine odaklanmalısın...

Hayatı anladığın kadarıyla yaşarsın. Her şeyi yanlış anlarsan doğruyu ıskalarsın. Algını aceleye getirme, bir şeyi anlamak için hızlı olmayı da deneme. İyice anla her şeyi, iyice dinle. Cümlenin sonunu getirmeden cümleyi okudum sanma, aşağıdakilerden hangisi doğru değildir diye yazarsa sen doğruyu görüp doğrunun içindeki yanlışı aramazsan hem zamanından hem de kaderinden olursun....

Sevgiler.