Bizim Yunus

Her nefesle gurbet alır hasret çekeriz yükümüz ağırdır,miskin gezeriz
Yeniden dirilmek için uyanmaya niyetliyiz
Bilmezler bizi biz halimizi
bildirmeyiz

Kurban kesilir, kurban gideriz dosta
Et ile ten ile değil sıdk ile Aşka
Can verir can alırız,bu gidiş bir başka
Baştan yaratılırız İnşa oluruz Hakta

Meydan size kalsın,bizim meydanımız birdir
Gönüller içinde arştan daha geniştir yerimiz
Geçer gider,göçer gezeriz yer gök evimiz
Kainat içinde gönül yurdundan abı hayat içeriz

Ardımızca taş atana selam atarız biz
Zehir gibi söze,bal katar şerbet içeriz biz
Küsmem darılmam da taş atarken gül atandan incinirim
Onlar bilmezler ya, sen bilirken gülü niye incitirde , hakikati ezdirirsin şaşarım

Nefsimizi bildik mi, koca oğlanı yere serdik mi?
Biz serden geçtik dost bağına düştük mü?
Ete kemiğe büründük,Yunus dilinden yazdıkmı?
söyleyen O söyletenden bildik mi?

Bileceğimi bildim olacağımı oldum
Üttüm oynamam demek mümkün
müdür?
Yaşada gör gitmek bilmekliğin cahilliğidir
Bir pınar ki O içilecek çok susamışlığımız vardır bizim.

Biz bu aleme garip geldik
Azdık çok olduk gideriz
Tevhid çekeriz,gül kasede kevser içeriz
Bizi bekleyen var kervan kervan geçeriz

Biz dedik ya ,bir Elif anlamadık
Bin Yunus geçti,bir Yunus bilemedik
Sevmek işi nedir ,gönülleri saramadık
Susalım şimdi...
Susarak konuşalım Ya Hu..

a.aksu