Boşluk

İçimde bir boşluk var,
doldurulması zor,
belki de hiç dolmayacak.
Bir boşluk ki,
her şeyin tam ortasında,
her an biraz daha büyüyor.

Gözlerimdeki kaybolmuş ışık,
sesimdeki eksik yankı,
hepsi bu boşluğa ait.
Bir yerlerde,
içimde bir şey eksik,
ama ne olduğunu hiç bilemedim.

Bazen düşünüyorum,
belki de herkesin içinde bir boşluk vardır.
Bazen,
bu boşlukla barışmak gerekirmiş.
Ama ne zaman yaklaşıyorum,
hep biraz daha uzaklaşıyor.
Ve her adımda,
geriye kalan bir şey daha kayboluyor.

İçimdeki yalnızlık,
sadece bana ait değil.
Her birimiz,
bu evrende birer nokta gibi,
birbirine uzak,
ama aynı boşlukta sürükleniyoruz.

Ve belki de,
gerçek anlamı aramak,
bu boşluğu anlamlandırmaya çalışmak
bizi daha da yalnızlaştırıyor.
Ama yine de,
bu yalnızlıkla bir gün
barışmayı öğrenirim diye umuyorum.