Boynunu öperek sarıldığım.

O kız özlemez mi sanıyorsun. Kahrolur derinlerdede kahkahalar atarak güler. Özlemez mi sanıyorsun? Yastığına sarılıp derin nefesler alır kokunu çektiğinin hayaliyle. Ve ağlamaz güçsüz olmaktan korktuğu için. Bağlanmaktan korktuğu kadar korkar hemde. Her umursamıyorum dediğinde yalancı diye azarlar kendini. O kız özlemez mi sanıyorsun? Bağıra bağıra susarak çeker acısını. Saçlarına her baktığında saçlarını ne kadar sevdiğini hatırlar. Ve defalarca kurtulmak ister onlardan. Güzel kokuyorsun dediğini hatırladıkça parfümler sıkar. Ben, ben. Özlemem mi sanıyorsun? Deliler gibi özlerim. Ama garip olan ne biliyor musun? Okadar alışmışımki hissizliğe en korktuğum şey olmuş mutsuzluğumu görmeleri. Duygularımla dalga geçer , önemsemez olmuşum. Bende böyleyim işte. Dilediğim özrü bile küfürler arasına sıkıştırırken var masumluğum. Sessizce özlerim ben. Gözüm kapalı özlerim. Şarkılar eşliğinde özlerim. Ve kazağımı parmaklarıma çekerken özlerim. Hatta kivi görünce dilim karıncalanırda öpüşünü hatırlar özlerim. Kafamda seni defalarca aldatır, sana acı çektirir öyle özlerim. Omuzlarımı çekerek özlerim sarılır gibi yapıp. Tüm düşüncem sana tekrar sarılmak olurda, seni özlediğimi hissetmen şerefini bahşetmeyeceğim. Ya ben senin bana seviyorum deyişlerini sikeyim. Kavga edemeyişlerini sikeyim. Bir kez aşkım dedinde bana, bin kez söylesen bukadar hoşuma gitmezdi. Seninle tek sevdiğim aramızdaki bu mesafeli mesafesizlikti. Hah işte onuda sikeyim. Hayat illegal sevgilim. Dudaklarım ve kirpiklerim, Affola.