BU GECE
Bu gece yüreğimizde asırlara denk gelecek bir ay tutulması gerçekleşecek. İkimizin de dünyası tüm renklerden arınacak ve siyaha boyanacak, her yer zifiri karanlık olacak ve biz o karanlıktan bir daha asla çıkamayacağız. Fırtınalar esecek yüreğimizde toz duman olacağız.
Bu gece veda edecek yıldızlar gökyüzüne, kara bulutların ardına gizlenecek ,bir sevdanın yıkılışını görmemek için sessizce ağıt yakacaklar gökyüzünde, iri yaşlar süzülecek gökyüzünün şakaklarına.
Bu gece, tüm ışıklar sönecek tek tek, küçük bir mum ışığı kalacak yüreğimizde o da sönüp karanlığa büründüğü zaman, biz ışığı bir daha göremeyeceğiz. Bir daha bizim yüreğimizde sabah olmayacak. Güneş hiçbir vakit doğmayacak. Sıra dağların ardından. Biz bir ömür karanlığa mahkum olacağız.
Bu gece kalbimize kelepçe, duygularımıza pranga vurup kendimizi sonsuz bir hücreye mahkum edeceğiz.
Bu gece bizim son gecemiz,son kez ellerimiz birleşecek, son kez dokunacağız birbirimizin tenine, son kez gözlerimiz aynı noktada buluşacak.
Son kez nefesimizin sıcaklığını hissedeceğiz. Son kez titreyen dudaklarımızdan dökülecek bir kaç kelam için bekleyeceğiz. Son kez sarılacağız birbirimize. Sonra ise şahlanarak gelecek ayrılık boranları, ikimizi de ayrı ayrı yerlere savuracak. Estikçe acı fırtınalarında, sürükleneceğiz bilmediğimiz yabancı diyarlara.
Bu gece yüreğimizde kıyametler kopacak, sönmeyen bir ateş çemberinin tam ortasına düşeceğiz, cehennemi aratmayacak bize, yanacak yüreğimiz alev alev ateşi yudum yudum içeceğiz.
Bu gece bir aşkın yok oluşunu izlerken yeryüzü dayanamayacak, gökyüzüne çıkacacak.
Gökyüzü ise yeryüzüne inecek. Sevdamızın çığlıkları arşı inletecek. Tüm sevdalılar sağır olacak, melekler ağlayacak feryatlarımızdan.
Bu gece gözyaşlarımızla sulayıp büyüttüğümüz sevda çiçeğimiz kuruyacak. Bizim mutluluğumuzla gülen kahkaha çiçeğimiz, yerini gözyaşı güllerine bırakacak.
Bu gece tüm aşk şarkıları dilsiz, tüm aşk şiirleri sağır olacak. Bu gece şarkılar şiirler utanacak ayrılığımızdan.
Bu gece anılarımızı enkazının altında, umutlarımızı ise nehirden kocaman bir okyanusa dökeceğiz. Hayallerimizi uçurumdan bir boşluğa iteceğiz, yarınımızı ise eski silinmiş bir resim gibi boş bırakıp, küçücük ışığı olmayan karanlık bir tünele doğru yol alacağız. Yaşamak mı bu yoksa bir intihar eylemi miydi, bilemeyeceğiz bu gece.
Son kez birbirimizin sesini duyacağız bu gece Yıllar sonra ses rengimizi bile hatırlamayacağız. Belki de ilk defa telefonlardan, mektuplardan ve postacılardan nefret edeceğiz. Tüm iletişim araçlarını toprağa gömeceğiz.
Bu gece yüreğimiz umarsızlık içinde okyanuslarda alabora olacak. Kıyıya çıkamayacağız Son sözlerimiz bir hançer olup kalbimize saplanacak, başı hoş yalnızlıkların durağı olacak yüreğimiz.
Bu gece kar fırtınaları yağacak sevdamızın üstüne. Buzullarla çevrilecek gönül evimiz. Dilimizde üşüyecek, paramparça olacak kelimelerimiz. Kalbimizde büyük bir kar kütlesi olup çığ gibi büyüyecek ayrılık acımız.
Bu gece, sevdamız gibi kokan, gece sefası, aşk çiçeğimiz sararacak, solacak, yaprakları kuruyup gazal olacak.
Bu gece, son kez sevda yollarımızdaki begonvillerle helalleşeceğiz Aşkımızı çok kez sarmalayıp tüm kötülüklerden koruyan aşk çiçeklerimize kan damlayan gözlerimizle veda edeceğiz.
Ayrılık sözleri son kez kurşundan daha beter yakacak canımızı. Kontrolden çıkmış bir yangın gibi yayılacak tüm hücrelerimize.
Bu gece arş titretecek bu ayrılıktan bu acıdan melekler inecek yeryüzüne. Lanetler okuyacak bizi ayıranlara.
Bu gece yılgın, yorgun gözlerimizle son kez bakacağız birbirimize. Uzaktan bir ney sesini duyacağız sevdamızın sonunu işaret edecek. Duymamak için ellerimizle kulaklarımızı kapatacağız duymak istemeyeceğiz. Çaresizlik içinde ağlayacağız halimize. Gözlerimizdeki sağanaklarla acı yüklerimizi kalp heybelerimize doldurup, ikimiz de aynı anda, farklı yönlere doğru gideceğiz nereye gideceğini bilmeyen bir göçebe gibi, bu gece zifiri karanlık bir hiçliğe doğru yol alacağız. Ayrı ayrı yollara saptığımızda, yüreğimiz çoktan düşmüş olacak toprağın bedenine.
Bu gece kalbimizi yıkıntılarının altında bırakacağız sevdamızı ise eze eze ayrılık bizden alacak, esir düşeceğiz. Biz bu gece aşka oruçlu olacağız bir ömür yüreğimizden vurulacağız. Bu gece sürüngen bir yalnızlık içinde kalacağız, katar katar dizilecek acılar. Zamandan daha hızlı akacak gözyaşlarımız. Anlamsız bir rüya ya da kabus gibi solumuza giydirilen kefenin ölüm çığlıkları kokacak her yer. Binbir emekle inşa ettiğimiz bu sevdanın acısını istifleyeceğiz bu gece. Sevdamızı kaderin kara pençelerine teslim edip acının közlerine sarılacağız. Bu gece son defa nefes alıp vereceğiz. Sonra ikimiz de aynı mezara gireceğiz bu gece.