Bu sana yazdığım son şiir
kalemim kırılmak üzere
sözcükler tükendi artık
siyah sayfalara bırakıyorum
" senibenibizigeçmişimizi "
yırtık sevdamın yelkenine
yön vermiyor rüzgarlar
kalbim yama tutmaz oldu
boyaları aktı yeryüzünün
ağaçların yeşili
güneşin kızılı
denizin mavisi küstü
yıldızlar gökyüzünden
birer birer düştü
" ışıksızşekilsizrenksiz "
sana yazdığım son şiir
öncekilerden farklı
umut tohumları ekmeyeceğim
sevdalara dair
adın geçmeyecek
külümün düştüğü yanık sayfada
senden bahsetmeyeceğim
kurak çatlak
öylesine bir şiir bu
" sensiz bensiz isimsiz "
mazgallara düşürdüğüm
anahtarımdan vazgeçtiğim gibi
vazgeçeceğim
adını lûgatımdan sileceğim
bir çiçeğin resmini yerleştirdim bile
gümüş çerçeveye
kör kuyulara kustum sensizliğimi
tükürdüm senli heceleri
aynaların suratına
çoban çeşmesinden aksan
su olsan
çölde vaha gibi çıksan karşıma
içmeyeceğim seni
merhem istemiyorum
kendim dikeceğim kesiklerimi
bu şiiri neden yazdım
bilmiyorum
sebepsiz
söyledim ya zaten öylesine bir şiir
tutuklu parmaklardan
firari bir kaç mısra
" dilsizsessizkelepçesiz "
beni bir şiirler bilir
gelirse hakkımdan
onlar gelir
neyse uzatmayayım
vaktini almayayım
büyü bozuldu
uçtu sihir
bu sana yazdığım
son şiir...