Bulanıklı bir anlatış

İnsan çok severken nasıl olur da sevdiğinden çok uzaklaşır. Hayallerin de bile onunla yaşarken nasıl olurda hep yalnızlaşır. Geçen gün artık kendimi tutamadım. Bir çocuk gibi gözlerimde ne var ne yok boşalttım. Ben seni çok özlüyorum. Hayat bu ya ! Rabbime sığındım , dedim kendi kendime . Eğer ömrümün geri kalanı onun ise karşılaşırsın elbet. Rabbime yalvardım , ve birgün kuafördeyken geçtin , önümden. Tesadüf bu ya çıkıp gelemedim ardından. Geç kaldım, kaybettim gittiğin yolu . Ben bundan ne çıkarmalıyım . Artık çok Yorgun’um. İnan artık çok detaylı çok okunaksı şeylerde yazmakta gelmiyor içimden. Halbuki tek nefes aldığım vakitti o yazılar. Şimdi suskunum, muhtacım seni dertleşmeye, bir yol bulmaya, muhtacım seni anlamaya, muhtacım bir uzanan kola .