Buyruk.

Sen sakin bir kıyısın.
Hayatı ertelemekle meşhur,
Bir durulma vakti adın.
Köhne akşamları var aklımın.
İçimin çırpınışında muazzam bir ayaz.
Neye varamadığımı hatırladım bugün.
Bugün darısını sattım başımın.
Yolumuz kesişsin diye değiştirdim yolumu.
İnadımı sırtlandığım yerde soluklandım.
Yeni vakitlere çıkar aklımı.
Ben senin düşüncelerinin bahçesi.
Hislerin senin yağmurun.
Kalbim teşnedir uzaklara.
Üzerimde kurutamadığın çıkmazların.
Aşırı kararında bir dengeyle ,
Sıvandı dayandığın duvarlar.
Eskiden hayret ettiğim şeyler ,
Şimdi peyderpey ve sıradan.
Söz uçar yazık olur demiştim.
Şafağın karanlığı yırtarken beyhudeyi.
Kaşımızı iki santim yukarı kaldıran sözler.
Yekpare de bir davul gibi öfkeli kalabalık.
Şakak belirginliği var boynunda.
Aynı yanlışa kızgın ,
Aynı doğruya küs.
Ruhum içi yırtılıncaya dek ilerleyecek ,
Avuçlarına kesif bir el çırpışı.
Kovulana dek aynı sürahide suyun.
Kurutmam toprağını,
Toprağın benim buyruğum.