Büyümek

Hepimizin büyüdüğünü hissettiği anlar vardır. Bu an, kendi çocuğunuzu kucağınıza aldığınız bir an veya çok önemli bir görevi azimle çalışarak yerine getirdiğiniz zaman olabilir. Bu kişiden kişiye değişir elbet. Ama bence büyüdüğünüzü en çok gece yatağınızda yatarken aklınıza gelenler ile anlarsınız. Ben mesela büyüdüğümü sevdiğim bir şeyden ayrılacağımı fark edip, ağladığım zaman anlamıştım. Okul. Tabii bu sizin için sevgiliniz, kariyeriniz de olabilir fakat en çok geceleri sessiz kapılar ardında ağlarken sevdiklerimiz aklımıza gelir.
Büyümek deyince birçok kişinin aklına bedensel olarak büyümek gelir fakat benim için ruhsal olarak büyümek daha önemlidir. Beden ne olursa olsun kendi isteğimiz dışında da her türlü büyüyüp gelişiyor ama ruh öyle mi? Ruhumuzu geliştirmeden, iyiliğe giden yolda kötülüklerle karşılaşmadan , yanlışlar yapmadan nasıl büyüyebiliriz?
Ruhsal olarak da büyümenizi tamamladığınızda hayatın zorluklarını bir nebze de olsa fark edebiliyorsunuz. Çünkü beyin bu zorluğu anlayabilmemiz için uzun bir süre çalışıyor. Bedensel olarak büyüyenler zorluklar karşısında fazla düşünmeyip, hep kendi bildiklerini yapıp yanlış yola giriyorlar. Emin olun büyüdüm demek çok kolay. Ama o aslında onu söyleyen kişi büyüdüğünü
zanneden kişidir. Aslında hiçbirimiz daha büyümedik. Büyümek için sadece doğru anı bekliyoruz. :))