ÇAĞIMIZIN SORUNU DOĞURMAMAK

Yetmez,yetmez,yetmez daha fazla doğurmalısın. Kadın olduğunu,evlenmeye değer olduğunu ifade etmek istiyorsan ara vermeden doğurmalısın. Aksi takdirde eksik kadın olursun.

Eşine anlatabildiğin nedenleri o çok bilmiş topluma anlatamamak ne acı . Çocuk doğurmuyorsan suçlu,ha yok bir tane doğurdum yeter diyorsan direk idamlıksın. Çünkü ilk çocuğunu yalnız bırakarak onun günahına giriyorsundur. Tabi kimse kendini hazır hissetmediğin,sadece doğurmak zorunda olduğun için doğurduğun bir çocuğun günahına girmekten bahsetmiyor. Neymiş efendim,yalnız çocuk paylaşımcı olmazmış. Yani burada diyor ki şairler,tamam paylaşımcı olsun ama kendi aile sınırları içinde olsun. Yetimhanelerde bir yuva sıcaklığına muhtaç binlerce çocuktan bize ne,sokakta bir lokma ekmeğe muhtaç hayvanlardan bize ne,ya da sırf okula gidebilmek için en tehlikeli yollardan günde 40 kilometre yürümek zorunda olan çocuklardan bize ne. Sen doğurmakla yükümlüsün arkadaşım. Sen onlara dersin ki " bakın,dünyaya gelen her çocuk aslında bizim öğretmenimiz,eksiklerimizi görmemiz kendimizi onunla birlikte eğitmemiz için bir fırsat. Ve ben daha kendimi eğitmemişken sürekli çocuk doğurmayı doğru bulmuyorum. Maddi,manevi,psikolojik anlamda kendimi buna hazır hissetmiyorum. Esas olan doğurmak değil insanlığa faydalı,toplum bilinci olan bir birey yetiştirmek " dersin. Onlar der ki " e tamaaam doğur işte bu dediklerini yine yap." Sen yine geri zekalıya anlatır gibi anlatır ve dersin ki "bakın Che Guavera,Mahatma Gandhi,Deniz Gezmiş bunlar hep bir kişiydi ama insanlık adına çok büyük adımlar attılar. Ben böyle bir yaşam sürmek ve çocuğumu bu şekilde yetiştirmek istiyorum" dersin. Onlar der ki ya tamam da yine de kardeş şart. Niye yeryüzündeki bütün çocuklar,canlılar benim çocuğumun kardeşi zaten,hani tüm insanlar kardeşti. Onlar der ki "ya yine de senin doğurduğun gibi olmaz". Sonra bu bencil zihniyetleriyle daha fazla doğururlar.

Neyse işin özü eğer bir gün fikrimi değiştirecek olursam bunda fikrini referans alacağım tek insan eşim olacak. Çünkü gecenin bir körü uykusuzluktan bayılarak çocuğumu sakinleştirmeye çalıştığımda,onun geleceği ve karakteri için kafa patlattığımda yanımda bir tek eşim olacak. O çok bilmiş toplum değil.