Arkadaşlar,daha yazıma başlamadan amacımın kimsenin dinine,ideolojisine,ritülerine,ibadetlerine saygısızlık etmek olmadığını belirtmek isterim. Ben bir müslümanım ve insanı pek Allah'a,insanlığa,güzele yakınlaştıran her türlü ritüel ve ibadete saygım sonsuz. Ancak şu sıralar gözlemlediğim gereksiz bir karşılaştırmayı,kıyaslamayı masaya yatırmak istiyorum.
Hepinizin bildiği gibi çok kısa bir süre önce AVM'lerin açılması kararı verildi. Tabi ben Kocaeli'deyim ve burada Özdilek dışında diğer AVM'ler açılmak için erken olduğunu söyleyip bu dönemde açmayacaklarını bildirmişler. Ki bence son derece yerinde bir karar. Ancak bu karar verildiğinden beri ortaya değişik eleştirilerin,gereksiz kıyaslamaların çıktığını görüyorum. AVM'ler açılıyorsa camilerde açılsın diyen müslümanlar,bakın camiler kapatıldı ama hastahaneler,eczaneler açık demek ki tıp dinden daha önemliymiş diyen ateistler,ben anlamam AVM'ler açıldıysa eğlence sektörünün de açılması lâzım geçinemiyoruz diyen şarkıcılar ☺️☺️. Meğer herkes içindeki dökmek için AVM'leri bekliyormuş.
Ancak ekonomi ve dini birbiriyle kıyaslamak kesinlikle mantıklı bir yaklaşım olarak algılanamaz. İsteyen evde ibadetini yapabiliyorken,camilerin kapalı olmasının inanca ve ibadetlere bir zararı olmazken. İş merkezlerinin bir iki ay daha kapalı kalması ekonomiyi yerle bir edebilir. Burada birden işsiz,parasız kalan esnafları saymıyorum bile. Evet,dinlerin,bir Tanrı'ya inanmanın,ibadet ve ritüellerin fizyolojik ve psikolojik anlamda gözle görülür bir fayda sağladığı bilimsel olarak kanıtlanmış. Ancak,gözlemlerime dayanarak söylüyorum ki ne yazık ki insanlarımız kendi inançları söz konusu olduğunda serin kanlılığı bir köşeye bırakıp tamamen saldırgan bir tavır sergileyebiliyorlar. Bu herşeyi inançlarla kıyaslamanın beynin savunma mekanizmasıyla ilgili olduğunu düşünüyorum. Bu gereksiz ve sert savunma bilincinin inanılan din veya ideolojiyi gerçekten anlayarak,araştırarak aşılabileceğini düşünüyorum. Çünkü bu şekilde katı bir yaklaşım bir yandan körü körüne bağlanılan inancı zedeleyebilir. Şöyle bir örnek vermek istiyorum. Benim ateist bir arkadaşım vardı. Yaşadığı bir takım olaylar onu ateist olmaya itmiş ki şahsen onun bu tercihini kesinlikle anlayabiliyorum. Bir dönem sosyal medyada buna atıf yaptığı paylaşımları vardı. Bana anlattı,müslümanlar tarafından ciddi hakaretlere küfürlere maruz kalıyordu. Ve tabi bu durum onu dinlerden daha da uzaklaştırıyordu. Onu tekrar islama iten bir gece sabaha kadar konuştuğu,kafasındaki bütün çelişkileri sakin bir dille anlatan arkadaşı oldu.
Yani,anlamadan,dinlemeden kullanılan sert üsluplar,kıyaslamalar inanın hiç bir çözüm getirmediği gibi,herşeyin daha da karışmasına kaos ortamının oluşmasına sebep oluyor. Neye inandığımızın farkında olmamız dileğiyle.