Çamura bulandım.

Bugün şöyle bir söze denk geldim;
“ Siz birini çok sevmiş olabilirsiniz, hatta karşınızdaki insanda sizi çok sevmiş olabilir ama her şeye rağmen yapamamışsınızdır. Olmaz bazen yaz mevsiminin ortasında yağmur yağar ve siz o pikniğe gidemezsiniz. Belki zorlarsınız ama bu kezde her yeriniz çamur olur.” Çamura bulandım , hemde baştan aşşağı. Ama anladım ki olay üstünün kirlenmesi değilmiş. Olay çamurun ta kendisiymiş. Kendini bilmek , karşındakini bilmekmiş.
Huylunun huyundan vazgeçmeyişiymiş.