Sana iyiki 'iyiki varsın' demişim. Umutlarımın yolunu sana yöneltmişim iyiki. Keşkelerimi değil bak bu sefer iyikilerimi yazıyorum. Ben bugün hayallerimi yaşıyorum.
Sana sarılmaya o kadar ihtiyacım var ki. İnsanlar diyorum ne kadar umursamaz. Sevdiklerini üzenlerden tut, yarı yolda bırakanlara kadar birsürü duygusuz insan var. Ben bu kadar hasretken sana, bu kadar özlem duyarken, her gece ismini zikrederken nasıl sahip çıkmazlar sevdiklerine be! Sesini duymayalı yıl oldu sanki, bakışların alıp götürürdü hüzünlerimi. Hüzünlerim doldu, taştı, birikti derin bakışlı çocuk. Bana bak. Öyle uzaktan uzağa değil ha! En yakından bak. Derin bakışlarına hapset. Benden mutlusu olmaz zaten. Sonra sev beni, çok sev.
Gece yıldızlara bakıyorum bazen. Sanki aynı yıldıza bakıyormuşuz gibi bir his oluşuyor içimde. Kalbim deli gibi çarpıyor hatta. Gözlerimi kapatıyorum devamında. Bakışların, gülüşlerin, yerli yersiz tebessümlerin beliriveriyor hemen. Gözlerimi açmak istemiyorum. Ama açmazsam bir daha göremem diye korkuyorum.
İşte böyle böyle akıp gidiyor hayat. Yanına geliyorum hatta en yakınına ama dokunmak nasip olmuyor. İkimizden biz olmuyor. Ama biliyorum sen beni hiç üzmeyeceksin. Aksine yanına gelip hep teselli vereceksin. İyi günlerimde beraber güleceğiz. Kötü günlerimizde birbirimize sahip çıkacağız. Ve ben hep seni seveceğim.