NATIYE ÇAKAR DOGUM 1942
VEFAAT 18.3.1998 CARSANBA
Mekanın cennet kabrin pür nur olsun
Canım anacigim
Rabbim rahmetiyle kusatsin seni ve tüm ahirete intikal eden müminleri
Cenneti ile müşerref eylesin
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ ﴿٥٧﴾
Kullu nefsin zâikatul mevti summe ileynâ turceûn
Her can ölümü tadacaktır. Sonra bize döndürüleceksiniz
Canım annem"
O ilahi öğretmiş sana doğurmayı
iyi ki sevmeyi öğretmişsin
iyi ki iyiliği annem
Sende iki kanadım var;
Göçüp gitmezsen anne,
Sen hep gelebileceğin yerlere git
işte bu aylar açıyor kollarını güneş
daha bi özlüyorum bostandan gelişini
küçük kızlar koruluğa karşı şarkılar söyleyince.
Senden çok seviyorum senin özlemini
O gün saçlarını kesip
İndiğinde mavi dereye
İçim söküldü
Ah nasıl ah nasıl!
Hıçkırdı çocuklar,anneler ağladı
Ben de ağlamak istiyorum
Bütün annelerin yerine.
Ah onların çorbaları bile şifalıdır
Hasta yatağımızda
Başucumuzda anneler
Elleri yüzleri nasıl güzel kokar
ah nasıl hoş kokar
Rüyamda gördüm, altın eşiklerde seni anne
Haziran bulaşmış sana sıcacık
Yürüdün bizim okulun önünden
Saksılarda çiçekler sana baktı
Daha taze açmış erik ağaçları
Ellerinin değdiği evde sonsuz nur,
sanki mutfağa bırakmışsın ellerini.
Gül güzeli annem benim, benim rüyam
Canım annem,güzelcem annem
Bayrağından,Ezanından Vatanından taraf
Milletinden yana ol derdin
İçimden çiçekli bir yol var sana,
Senin yerine biraz da ben yorulsam
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Neydi o vefalı adamlar
Neydi o güzel çoban kızları,
iyi kalpli sultanlar
Eskiden gelin gibi güzeldi kızlar
Ah şimdi her bir yerleri ortada
Boyadan görünmüyorlar
Ah anacığım
O mavi derenin akışı gibi geçti gitti zamanlar
Rengarenk bahar gibi çağırır beni sesin,
Geliyorum annem,canım annem