CANIM SIKILIYOR ANLAYIŞI

Son zamanlarda en çok duyduğumuz cümlelerden biri: “Evde canım sıkılıyor” Peki insanın, hayatının büyük bölümünü geçirdiği yuvasında niçin canı sıkılır?
Virüsün ülkemizde yaygınlaşmasıyla, evlerimizde daha çok vakit geçirir hale geldik. ‘Hayat Eve Sığar' diyerek ve sokağa çıkma yasağının da uygulanmasıyla birlikte evlerimizde daha çok vakit geçirir hale geldik. Üstteki soruyu tekrarlıyorum; İnsanın evde niçin canı sıkılır?
Çünkü evlerimizi, sabah çık akşam gel şeklinde kullanıyorduk; yani bir otel gibi. Yıllarca okullar okuduk, sabah erkenden çıkıp akşam üzeri hatta bazen gece eve döndük. Mezun olunca iş hayatımız başladı; en son öğretmenlik yaptığım anaokulunda nöbetçi olduğum hafta sabah 07.30’ da okulda olurdum. Dışarıda henüz sokak lambaları yanardı ben işte olduğumda. Eve de ancak akşam vakti gelebiliyordum.
Bu yıl çalışmadığım için evdeyim. İlk zamanlar uzun süre evde durmaya alışık olmadığım için zor geldi; 2 günden fazla evde duramıyor, mutlaka kendimi dışarı atıyordum.
Yakın zaman önce başlayan virüs ile birlikte, ailemi ve kendimi korumak için uzun süreler evde kalmaya başladım. (Gerçi hastamız vardı ve sık sık hastaneye gitmek durumunda kalıyorduk; bundan başka bir yazımda bahsedeceğim) 10 gün boyunca evden çıkmamayı başarmıştım ve baktım ki evde gerçekten de hayat varmış!
Annem hep: “Evde kadınların işi hiç bitmiyor, illa kendimize bir şey buluyoruz” der. Tam da dediğini ben yaşıyorum şimdi. Evde işler hiç bitmiyor ve artık kendimi dışarı atma ataklarında bulunmuyorum.
Ramazan ayı olması münasebetiyle de hayatım daha da düzene girdi. Ev işleri, ibadetler, okumalar, yazmalar, egzersizler, mutfakta denediğim yeni lezzetler derken bir bakıyorum iftar saati yaklaşmış bile!
Peki hepimizin 24 saati varken; kimimize saatler yetmezken kimimize neden vakit uzun geliyor, neden duvarlar üstüne üstüne geliyor, neden kimimizin canı sıkılıyor?
Çünkü günlük çalışma planları yapılmıyor, çünkü evde uzun süre kalma alışkanlığını henüz kazanamadık, çünkü hayatımızı faydalı şeylerle doldurmayı bilmiyoruz.
Sabah kalkıp ortalığı toparladıktan sonra yaptığım ilk şey; günlük çalışma defterimi açıp bugün neler yapacağımı yazmak oluyor. Böylece güne motive olarak başlamış oluyorum. Yaptığım işi yazıp yanına tik attığımda da kendimi başarılı ve mutlu hissediyorum, böylece daha da motive oluyorum.
İnsanız, zaman zaman tabii ki ruhumuz daralabiliyor; eşi dostu, buluşup hoş sohbetler ettiğimiz günleri özlüyoruz. Onları da telefon görüşmeleri ile telafi etmeye çalışıyoruz.
Sözün özü boş boş oturup televizyon internet karışında vakit öldüreceğimize, faydalı şeyleri planla birlikte yaparsak günlerimizi daha az sıkılarak ve daha verimli geçirmiş oluruz.