Canımı Yaktılar

Her zamanki haliydi baktığımda. Gözleri yerde,dalgın bir şekilde. Hiçbir şeyi aldırmıyormuşçasına... Dudaklarımdan çıkan sözler onun sigarasını daha da alevlendirdi.

"Ağlattılar."dedim,sesimin en yiyecek haliyle.

"Boğ."dedi.

Sözlerime devam ettim.

"Canımı yaktılar."

"Aleve ver."dedi,sigarasından bir nefes daha çekerken.

"Üzdüler."dedim,gözyaşlarım elmacıklarıma akarken.

"Gül."dedi,ifadesizce.

Hıçkırıklarım benimle boğuşurken,dudaklarımdan çıkan son söz olmuştu.

"Geçmiyor."

"İyileşiyormuş gibi yap."

Haklıydı. O da hep böyle yapıyordu. Herkese inat yaşıyordu.