CANTANEM

Boş gönlümle kapına vardım ben işte güldüm.
Beni ister güldür ister ağlat kardelenim.
Dostun bilirsen al beni içeri, daimi kalayim,
Senden başka sevdigim yok cantanem.

Durup karşında sevgimi arz edeyim,
Sana ben askimla geldim,
Kabul etmez isen hemen gideyim,
Senden başka sevdiğim yok cantanem.

Aşkınla kaybettim bulamadım ben yolumu,
Zarardamıyım kardamıyım bu belli değil,
Dersen hak yolu sevgisiyle hakka eğil gel.
Senden başka sevdiğim yok cantanem.

Hangi vakte ulaştık çözemedim işte ben,
Vardığım yol tozlu yol belli değil,
Attığım adımlarda yanlış gider,
Senden başka sevdiğim yok cantanem.

Al beni yanina hakka beraber varalım,
Yanlışımızı hak yoluna geçişte bırakayım,
Kaybolursak bir birimizin koluna sarılalım,
Senden başka sevdiğim yok cantanem.

Çıksın gönül kalemim sen önüne,
Sen söyle gönlüm yazsın bu gönlüme,
Baharlar gelsin hece hece gönül önüne,
Senden başka sevdiğim yok cantanem.

Hakkı yazdıkça hak ile can koksun,
Farz et ey gönlüm sen artık hiç yoksun,
Hakkı aradın hak nuruyla oldun,
Senden başka sevdiğim yok cantanem.

Durdum arayla kaldım arayı hemen bozdum,
Buldum arayı şimdi karayla akım soldu,
Her nereye baktımsa beni yaralar buldu,
Senden başka sevdiğim yok cantanem.

Yola çıkayım ey hak sevgisiyle senle sultanım,
Sevda çeşmesi suyu gibi akar buldum sultanım,
Vardık hakkın yoluna beraber hakka ulaştım,
Senden başka sevdiğim yok cantanem.

Ademim artık sen gördün bak hak Gönül’ü,
Bu kadar güzel mi hak dostun olur Gönül’ü,
Bak hak yoluna vermiş o tüm canla ölümünü,
Senden başka sevdiğim yok cantanem.