Çare Bulunabilir Çaresizlik

Hayatın dalgalarında istemeden de olsa sürüklendim. Şu an belki de asla olmak istemediğim bir yerdeyim ama yapabilecek hiçbir şeyim yok. Sığ ama bir o kadar da ıssız suların ortasında kalakaldım. Ne bir sandal var gidebileceğim ne de çıkacak bir kara parçası var. Hem ruhen hem bedenen hissizleşmeye başladım. Sadece üşüdüğümü hissediyorum biraz .Su buz gibi ama üşüme sebebim suyun soğukluğundan değil . Olacaklardan , düşündüklerimden dolayı üşüyorum. Bir insan nasıl bu kadar korku dolu olup aynı zamanda da bu kadar korkusuz olabilir bilemiyorum.En büyük korkum geceleri düşüncelerimle bir başıma o ıssızlıkta kalmakken en korkusuzca yaklaşımım ise geleceğe bir an önce gitmeyi istemek hem de korktuğum düşüncelerimin sebebi gelecek olmuşken bu nasıl mümkün olabiliyor bilemiyorum. Ama bu düştüğüm çare bulunabilir çaresizlikte ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum bunu çok iyi biliyorum işte .Tek yapabildiğim öylece durmak ve zihnimi düşüncelerimin ele geçirmesine izin vermek.