CENNET GÜLÜM

Ben senin aşkınla nefes alıyordum sevgili Cennet gülüm.
Uyandığımda ilk adımla,
Sana hasret başlıyordu günüm,
Ve kokunu rüzgardan bekler,
Esen rüzgarı içime çekmek isterdim.

Kaç gün oldu acep sesini duymayalı,
Kaç gün oldu beni terki diyar edip gidisin,
Girişinle benliğimi kaybetişim.
Zamanlama anlayışım bile kaybettim.

Hasretim desem sana anlamazsan,
Saçımda zamansız dolan aklardan anla artık.

Verilen sözlerin arkasında kaldı hatıra olarak yaşantımız,
Cam kırıkları değilde
Can kırıkları gibi batıyor yüreğime.

Hani şair diyorya bağrımda kaburgamin kemiklerinin koruduğu,
Yüreğim senden ibaret,
İşte sen beni tam oradan vurdun.
Şimdi kaç yıl geçse geçer mi bunun acısı?
Hasretinden öpüyorum yinede seni,
Hasretinden öpüyorum o güzel bakan gözlerini.
CENNET GÜLÜM