Çevrene sevgi dağıt!

Çevremizde insanlar vardır, bunlar arkadaşlarımız, tanıdıklarımız, yakınlarımız, akrabalarımız. Hep bu insanlar ile diyalog halinde oluyoruz, bazen olmaya çalışıyoruz. Peki neden yalnız olmuyoruz, neden olamıyoruz. Sebebi aslında çok basit, çünkü yalnız olmak için değil, bir başkasına muhtaç olarak yaratılmışız.

Peki bu düşünce bizi nereye götürür, insanlar ile diyaloglarımızın gelişmesi gerektiğine olabilir mi? Ya da onlara muhtaç olduğumuz gerçeğine? Belki Allah'tan başka kimseye muhtaç değiliz, peki ihtiyaçlarımız? Onları almak için örneğin giyilecek bir elbise yada ayakkabı, bunların yapımı konusunda mahir olamayız, herşeyi öğrenemeyiz. Öyle yada böyle başkasına muhtacız, peki o zaman iletişim insanlarla nasıl kuracağız, ne yapmalıyız da ilişkilerimiz zedelenmesin, cevabı aslında çok basit, birçok kişisel gelişim kitabında da aynı şeyi söylüyor; "Sevmek ve Şükretmek"

Tuhaf dimi, yani bunca şey sadece sevmek ve şükretmek ile özetlenebilir mi? Aslında evet, hemen hemen herşeyde karşılaştığımız durumda buna şükretsek ve buna sevgi ile yaklaşabilsek, sorun ortadan kalkacak ve için için yeme durumu ortadan kalkacak. Hayatım gereği birçok insan tanıdım ve Allah-ü Teâlâ'nın bana bir lütfu olarak görüyorum bu olayı, her bir tanıdığımı o kadar eşsiz ve güzel buluyorum ki, kendilerini benim gözümle görebilseler, kendilerini çok çok çok ama çok severler :) çünkü eşsizler, muhteşemler. Sadece kendilerine doğru açıdan bakmıyorlar. Hep kötü yanlarını bilinç altlarına atıp onunla yaşıyorlar. İlişkilerinden dert yanıyorlar, anne babalarından, hep onlara yapılan yanlışlardan :) halbuki onların hiçbiri boşuna değil ve tam olması gerektiği gibi oluyor. Bunu çoğu kez, yıllar sonra anlıyorlar.

Mesela fakirlik; acaba daha çok çalışasın ve kendini geliştirmek zorunda olasın diye olabilir mi?
Mesela eziyetler; daha çok güçlenesin ve daha büyük zorlukların üstesinden gelebilesin diye olabilir mi?
Mesela ihanet; yanlış insanı ve doğru insanı daha iyi tanıyabilmen için sana rehber olabilir mi?
Mesela başarısızlık; başarının anahtarının ne olduğunu bilmen ve herkes başaramasın en iyiler oraya gelsin diye bir gereklilik olabilir mi?

Bu listeyi uzatıp götürebilirim. İnsan öyle yada böyle değişmez bir kural inançları ve tercihlerinden ibarettir. Mutlaka unutmamalıyız, Gandi'nin dediği gibi; "Düşüncelerine dikkat et, sözlere, sözlerine dikkat et, davranışlarına, davranışlarına dikkat et, alışkanlıklarına, alışkanlıklarına dikkat et yaşamına, yaşamına dikkat et, yaşamın karakterine dönüşür." Mutlaka ama mutlaka bunu başarmalıyız, olayların iyi yanlarını görüp, bundaki hayırlı noktayı görmeye odaklanmalı ve kalbimizden kötü düşünceleri uzaklaştırmalıyız ki "sözlere dönüşmesin."