Çiftlikleri Bağlayan Köprü

Bir zamanlar yan yana iki çiftlikte yaşamakta olan iki erkek kardeş vardı ve bir gün aralarında anlaşmazlık oldu. Uzun yıllarca makineleri de emek güçlerini de malları da hep ortak ve paylaşarak kullanırlardı. Bu durumdan sonra uzunca yıllar süren iş birliği bitme durumuna gelmişti. Küçük bir yanlış anlaşılma gün geçtikçe büyüyerek aralarını iyice açtı.

Karşılıklı hoş olmayan kelimeler ardından haftalar süren sessizlik başlamıştı artık.
Büyük kardeş John’un kapısı bir sabah çalar. Kapıyı açtığında karşısına marangoz çantasıyla duran bir adam durur. Adam “Birkaç günlük iş arıyorum. Bana verebilecek ufak tefek işleriniz var mıdır?” diye sorar.

John “Evet. Tamda sana göre bir iş var elimde. Şu akan derenin karşısındaki çiftliği görüyor musun? Orası benim kardeşimin çiftliği. Normalde derenin olduğu yerde otlak vardı ama o dozeriyle ırmağa bent yaparak aramızdan dere geçmesini sağladı. Bana acı vermek için böyle bir iş yaptığını düşünüyorum ama ben ondan daha iyisini yapacağım.

Ahırın oradaki kütükleri görüyor musun? Onlarla bana yaklaşık iki metre boyunda çit yapmanı istiyorum. Böylelikle onun yüzünü görmemiş olurum.” dedi.

Marangoz adam durumu anlamıştı ve “ Bana çivilerin ve gerekli olan kazma küreğin yerini gösterin hallederim.” dedi. Marangozun malzemeleri hazırlamasına yardım ettikten kasabaya giderek işlerini halledecekti. Marangoz tüm gün ölçüp biçerek aralıksız çalışıp, akşam John geldiğinde ancak bitirebilmişti işini.

John geldiğinde ağzı açık kalmıştı ve ortada bir çit parçası bile yoktu. Marangoz derenin üzerine bir köprü yapmıştı. Korkulukları olsun diğer ayrıntıları olsun tam bir ustalık göstermişti marangoz.

John geldiği sırada köprünün karşısından da küçük kardeşi kollarını açarak geliyordu. Küçük kardeş seslenerek “Onca yaptığım şeye rağmen bu köprüyü yaptırarak büyüklüğünü ve iyi bir insan olduğunu gösterdin.” dedi. Köprünün ortasına gelerek kucaklaştılar…