Çıkıp bir sigara daha taktım. Akşamüstü saat 19.18. Sadece bir dakika sonra baksam telefona mutlu edebilirdim belki kendimi. Onu bile beceremedim. Hava güzel, güneşli. Benim sigaram var. Yavaşca yaktım bugün sigaramı,içimdeki boşluklarıda yakar belki diye. İçindekileri de kül eder diye. Etmedi. Bir nefes alıyorum. Yine yavaşım, yavaş içersem daha çok zehirler belki. Kendimi yalancı olarak görüyorum. Yalancıyım! Duygularını göstermekten, içindekileri dışarı atmaktan yoksun, insanlara kendini yanlış tanıtan, yalancının teki. Dünya zaten yalan bu büyük yalanın içinde ben küçük bir atom parçası.kendi dünyamı yaratmaya çalışsamda bundan bile acizim. Güçsüzüm. Bencilim. Hayat acıttığında dünyayı sevmeyen, her şey yolunda olunca yaşama hevesiyle dolan biriyim. Düşmekten nefret eden, güçlüklerle savaşamayan, en ufak darbede yara alan biriyim. Kendi nedenlerimden kaçıyorum. Cevaplarını bilmiyorum. Kendimden kaçıyorum ulan ben! İçimde ki her şeyden; duygularımdan,hislerimden,düşüncelerimden kaçıyorum ben. Saat 19.21 sigaram bitti. İçimdekiler, asla.