Çocuk Hırsız

Yaptığı yaramazlıklar ve laf anlamaz yapıda bir çocuk olması, babasının gözünde mimlenmişti artık. İşten atılan Servet Bey geçim sıkıntısı yaşarken, bir de her gün mahalleliden oğluyla ilgili şikayetler almaktan bıkmıştı. O gece de uyuyamamış yatak dönüp durmuştu. 7 civarında bir tıkırtı duymuş ve salona doğru yönelmişti.

Gördüklerine şaşırmıştı. Akşam masanın üzerine bıraktığı cüzdanını oğlu karıştırıyordu. Bir şeyler yapıp yerine koymuştu cüzdanı. Bunları yaparken de etrafı gözetliyordu. Servet Bey artık dayanamamıştı. Saklandığı yerden fırlayarak bir güzelce dövmüştü oğlunu. Konuşmasına hiç fırsat vermemişti. Çocuğun bağırışlarına uyanan annesi zor kurtarmıştı babasından. Babası:
- Yaptığın onca yaramazlık yetmezmiş gibi birde hırsız oldun başıma ha, diye bağırarak bir hışımla çıktı evden.

Kahveye gidip en arkadaki masaya oturmuş, çayını yudumlarken, az önce yaşadıklarını düşünüyor ve kendine “ben nasıl böyle bir çocuk yetiştirdim” diye soruyordu.

O sırada fırıncı komşusu gelmişti masasına. Fırıncı başladı konuşmaya:
- Artık dayanamayacağım, söyleyeceğim. Geçen hafta senin oğlan geldi fırına. Okuldan kalan zamanlarda simit satmak istediğini söyledi. Aklınca sana yardım edecekmiş. Babam gururludur ona söyleme dedi ama senin haberinin olması lazım. 100 lira haftalığa çalışıyor, bilesin, dedi.

Servet Bey şaşkınlık içerisinde elini cebine atarak cüzdanını çıkardı ve kontrol etti. İçinde 100 lira fazladan para olduğunu gördü. Pişman olmuştu…