ÇOCUK YOK

Ne ararsan var bu kentte
Perdeleri çekilmiş beton evler
Evlerde derin sessizlikler
Bireyselleştirilmiş mutluluk tortusu
Ve giderek büyüyen yalnızlık denizleri
Tek çocuk yok ortalarda

Rengârenk farklı marka arabalar
Her biri kendi telaşında
Direksiyon sallıyor
Uğultulu gürültünün
Kulak tırmalayan çığlığında
Egzozlarından siyah is bulaşığı
Yükseliyor bulutlara her pislik var
Tek çocuk yok ortalarda

Alışveriş merkezleri
Hıncahınç kalabalıklar
Doyumsuz harcamalar
İsraf fakirlik kalabalık yalnızlık
Selamsızlık sahipsizlik
Hepsi var bu şehirde
Tek çocuk yok ortada

Bir şeyler eksik biliyorum
Ne ararsan olabildiğince çok
Ama sevemedim hiçbirini
Çünkü bu şehirde çocuk sesleri yok