Çocukluğum'uz

Size Biraz Çocukluğumdan Bahsetmek istiyorum Belki Bu Sözleri Herkesten Duymuşsunuzdur, Belki Bu Sözlerim Size Klişe Gelecek Ama Ben Yine de Yazmak istedim.

Biz Her Zaman Yarı Aç Koyardık Yastığa Başımızı, Çok Lüks Bi Hayatımız Olmadı Hiç Bir Zaman,
Zaman Böyleydi Çünkü, Babamın Eve Bir Kilo Mandalina Bir Kilo Portakal Getirmesiydi Bizim Zenginliğimiz, Yıl başı Partimizde Evimize hiç Çam Ağacı Almadık Televizyon izlerken Biraz Çekirdek 2-3 tane cips Birde Kola Olurdu Menüde, Bizim Doğum Günlerimiz Hiç Bir Zaman Lüks Mekanlarda Bir Sürü insanın Toplanmasıyla Kutlanmadı Hiç Kimseden Pahalı Hediyeler Beklemezdik En Büyük Hediyemiz Bize Ufak da Olsa Bi Pasta Alınmasıydı Ve Ailemizin Bir Arada Olmasıydı Bizi Mutlu Eden.

Sabah Kahvaltısında Zeytin Peynir Reçel Ve Sucuklu Yumurta Olmasıydı Bizim Zenginliğimiz Bunlar da Ayda Sadece Bir Gün Oluyordu Çünkü Bakkala Borcumuzu Bitirip Ancak Öyle Alabiliyorduk Sucukla Yumurtayı Bir Arada. Bizim Evimizde Kimsenin Ayrı Odası Yoktu Akşam Oldumu Annemizin El Emeğiyle Hazırladığı Döşekler Salona Serilir 5 Kardeş Hepimiz Aynı Odada Yatardık, Bizim Hiç Misafir Odamız Olmadı Gelen Misafir Bizimle Birlikte Otururdu, Misafir Havlusu, Misafir Terliği Misafir Fincan Takımı, Misafir Yemek Takımı Olmadı Hiç Bizim Evimizde, Ergenlik Nedir Bilmezdik pisikolojimiz Hiç Bozulmazdı Bizim Annemize Bağırmazdık Babamıza Abimize Saygısızlık Etmezdik Küçüklerimizi Sever Büyüklerimizi Sayardık Herkese Karşı Yerimizi Çok iyi Bilirdik Büyükler Konuşurken Bize Laf Düşmeyeceğini Bilirdik Bize Birşey Sorulmadığı Zaman Ağzımızı Açmazdık.

Annemizin Gittiği Misafirlikten Getirdiği Kek Börek Gibi Şeyleri Beklerken Heycanlanırdık Biz, Anne Başka Birşeydir Çünkü Bizim Annemiz Misafirlikte Verilen ikramları Yemez Çantasına Koyar Bize Getirirdi Bizsiz Yiyemezdi Çünkü.

Biz Sabah Çıkıp Akşam Eve Gidene Kadar Kimse Merak Etmezdi Bizi Annemiz, Babamız Çünkü insanlar Bu Kadar Güvensiz Değillerdi O Vakitlerde Kimse Kimseye istismar Etme Gözüyle Bakmıyordu Kimse Kimseyi Kaçırmıyordu Annemiz Bizi Sokakta Sapıklar Var Diyerek Değil Öcü Var Diyerek Korkuturdu Hep,
Sokağımızda Başından Sonuna Kadar Oturan Bütün insanlar Ailemizdi Bizim Kimse Kimseden Utanmaz Çekinmezdi Saat Gece Yarısını Gösterdiği Zaman Kadınlar Ve Erkekler Sokakta Maç Ederlerdi Ve Bunu Kimse Yadırgamazdı Şu Zamanlarda Aynı Binadaki Karşı Komşusunun Bile Kim Olduğunu Kimse Bilmezken Biz Bütün Mahalleliyi Tanırdık Bi Binaya Yabancı Birisi Girdiği Zaman Mahallemizin Gençleri Önünde Durur Kim Olduğunu Sorardı Çünkü Bizim Mahallemizin Kapısında Bekleyen Güvenlik Görevlisi Yoktu Mahallemizin Etrafı Kocaman Dikenli Tellerle Çevrili Değildi Çünkü Bizim Mahallemizde Güvenilmeyecek insan Yoktu.

Bizim Hiç Arabamız Olmadı Abim'in Türkiye Gazetesinden Topladığı Bilmem Kaç Tane Kuponla Aldığı Bisikletle Giderirdik Araba Eksikliğimizi, Ne Tabletimiz Vardı Ne Akıllı Telefonumuz Online Oyun Nedir Bilmezdik Biz Online Oyunları Onunla, Bununla, Şununla Oynardık internet Nedir Bilmezdik Biz, Kahvaltıdan Sonra Hava Kararana Kadar Sokaklarda Oynardık Oyunlarımızı Acıkınca Kimin Kapısını Çalsak Her Zaman Bize Verecekleri Birşeyleri Vardı Herkesin Bazen Yarim Ekmek Bir Domates Bazen Yarim Ekmek Arası Salça Olurdu Menümüz Şimdiki Pahalı Restorantların Hiç Birinde Bulunmaz Tadlar Vardı O Menülerde Deli Gibi Maç Ettikten Sonra Koşa Koşa Gider Caminin Şadırvanında Ağzımızı Musluğa Dayayıp Kana Kana içerdik Suyumuzu 9 Tane Mermer Taşı ile Gazoz Kapakları ile Kendimize Fevkalade Eğlenceli Oyunlar Yaratırdık, Yağmurun Yağmasını Beklerdik Dört Gözle Bir Karış Islanmış Toprak Üzerinde Sadece Bir Çiviyle Üzerimiz Çamur içinde Eğlenirdik Dostlarımızla.

Şimdilerde Herkesin Ağzına Sakız Olan Anneye Edilen Küfürleri Hiç Kimseden Duymadık Biz Çok Kötü Şeylerdi Bunlar Bizim için Büyüklerimizin Bizi Bir Araya Toplayarak Verdiği Nasihatlerle Büyüdük Biz Aklımıza Birşey Takıldığı Zaman Sorabileceğimiz Bi Google Amcamız Yoktu Bizim Büyüklerimizden Sorarak Öğrenirdik Herşeyi.

işte Böyleydi Bizim Çocukluğumuz Ve Her şey Bizim Çocukluğumuz da Güzeldi Şu Yaşadığımız Zamanlarda ki Arkadaşlık Dostluk Akrabalık Aile Bile Herkese Çok Basit Gelirken Bizim En Değerli Varlıklarımızdı Onlar Arkamızda Hep Onlar Vardı Ve Daha Öncesinde Aile Bildiğimiz Komşularımız Vardı Başımıza Bi Bela Geldiğinde ilk Onlar Koşarlardı Yanımıza Ve Yine Söylüyorum ki Bizim Çocukluğumuz da Herşey Güzeldi..

Ramazan Gündüzalp
23/01/2019 Çarşamba