Çocukluğumu özledim hiç birsey dusunmeden saatlerimizi parklarda sokaklarda oynamayla geçen 8 10 yaşlarımı özledim. Derdimizin olmadığı küstüğümüz arkadaşlarımızla iki dakika sonra hiç birşey yokmuş gibi oyun oynadığımız zamanları. Eve girer girmez annemizin yanlızca yine mi üstünü kirlettin diye bize kızışını. Okula giderken zorunluluk için değil sevdiğimiz için gittiğimiz günleri. Saf temiz duygularla yapılan sohbetleri. O zamanlarda hep büyümek için can açtığımızı aslında büyüyünce sorumluluk sahibi dert sahibi olduğumuzu bilmeden hayiflandigimiz günleri. Hayal kurarak herşeyin güzel olacağına inandığımız zaman dilimlerini . Ağladığımız gunlerin az olduğu, kahkalarimizin şen oldugu çocukluk günlerimi çok özledim .