Çocukluğumu özledim anne / şiir

Anne!...
İyi değilim son günlerde!..
İçimde yaşanmamış sevinçlerim var..
Işığa muhtaç hayallerim,
Bir mahkumun özgürlüğünü bekler gibi bekliyor yüreğim..
Yarınlarım tutsak ve ben tutsağım yarınlara..
Çocukluğumu özledim anne.. !
Sanki bir masalmış gibi, ve var olmamış gibi;
Çocukluğumu özledim anne
Üstüne titrediğim misketlerimi, gazoz kapaklarımı tasolarımı özledim
Biliyormusun güzel annem? en çok ta düşünce kanayan yaralarımı özledim...
çünkü onlar hayat kadar acı vermiyorlar
Şimdi yaralarımın ne izi geçiyor nede acısı..
Oyun oynarken özgürce koşmayı, yorulmayı, terlemeyi özledim anne..
Soluk soluğa kalıp musluğa ağzımı dayayıp su içmeyi özledim
Geceleri üstüm açıldığında üzerimi örten ellerini özledim, karşılık beklemeden sevmelerini özledim
Baharları özledim anne
Tomurcukların umutla çiçek açtığı, toprağın hayat bulduğu, yeşilin özgürlüğüne kavuştuğu baharları özledim...
Yarınları düşünürken ürpermediğim, her nefes alışta can vermediğim, bir şeyleri özleyipte beklemediğim, sevmediğim, bilmediğim çocukluğumu özledim anne..
Ahhh anne?
Hani küçükken aldığın kıyafetler gibi, seneyede giyersin diye büyük aldığın kıyafetler gibi, üzerime oturmadı, büyük geldi yazılan yazım, bu kader hiç yakışmadı sanki, hayat bende emanet duruyor anne...
Çilekeş bir ömrün hüznüydü yaşadığım
Yüzümdeki tebessümler hüzne sevdalı..
Mevsimler yaz olsada, yüreğim hep kara kış
Ağlamayı bilmezdi gözlerim, oysa şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim anne...
Uykularım hep bölük pörçük, bir benim sanki gecenin orta yerinde hiç uyumayan
Sigaram yine bir paketi hep aşıyor..
Alışkanlıklarımı sorarsan hiçbiri değişmedi, küçüklükten beri derdimi hep içime atardım kimseye söyleyemezdim.. bu yüzden içimin yangınları hiç bitmedi anne..
Bu kaçıncı baharım başlamadan bitiyor
Kaç kere düştüm, kaç kere sırtımdan vuruldum hatırlamıyorum bile, ama tek bir of bile demedim kimseye
Bir çığlık misaliydi sevdiklerim içimde haykırdıkça içimi parçaladı hepsi..
Bir fidan misaliydi gençliğim, yeşermeden derildi, esen deli bir yürektim her nefeste duruldum..
Kaçıyorum artık seni seviyorum diyenlerden!...
yoruldum anne, çok yoruldum..
Bıraktım emanet sevgileri dünyaya, bıraktım ağlayan gözleri yalan yarınlara, sevmeye muhtaç olsada, boş bıraktım sol yanımı..
sitem etmedim kimseye ve bekliyorum, hesabım kalsın mahşere..
Ne yana dönsem bir yanımda acı, bir yanımda hep hüzün var..
Bir madalyon gibi asılmış sanki boynuma acılar
Bekliyorum güzel annem bekliyorum...
hayattan çocukluğum, gençliğim yani bir ömür alacağım var
S.tatar...