“Ne kadar çok şey yaşadık.
Ne kadar çok şey de yaşayamadık.
Koştuk.
Düştük, dizimiz kanadı ağladık.
Ufak acıların büyük göründüğü bir bedendeydik.
Çocuktuk.
Saftık.
Temizdik.
Oyunlar oynadık.
Yeri geldi kavga ettik.
Ama gönül almasını bildik.
Ve o koştuğumuz, oyunlar oynadığımız sokaklarda çocukluğumuz kaldı.”