Yokluğun hiç de adil değil… beni yok ediyor, seni var ediyor sevdiğim….. Evet seviyorum seni varlığına rağmen! Üç mevsim değişti bu şehirde ama ben varlığınla-yokluğunun tezatını çözemedim… seni yaşamak istemiyorum! …. öyle bir sen yarattım ki sen yokken, yaşanıldığı an yitirir anlamını… sen yokken yarattığım sen, yasakladı sana dokunmamı… Sana düşman bir sen var içimde…. seni senle savaştıryorum, olan bana oluyor…
Bu gece yokluğunun dökümünü yapıyorum. Aylar önce sensizliğe yazdığım şiiri okudum, bir de dün gece yazdığımı… Hiç fark yok… Neden azalmıyorsun bende? Neden gidişin dün gibi? Neden sana yazdığım her yazı, hep aynı yerde tıkanıyor? Ben bugüne kadar kimseyi yokluğunda bu kadar önemsemedim… Kimseyi yokluğunda bu kadar özlemedim… ve şuna emin ol; hiç kimse, yok’ken bu kadar sevilmedi… Benim karşıma “aşk” diye bu sonucu çıkaran, yarım kalmışlıktan başka bir şey değil, bunun farkındayım…
canım sana herşeyden önce seni çok sevdiğimi söylemek istiyorum hani hep söylerdim ya bunu ne yazmaktan nede söylemekten ölene kadar vazgeçmiycem diye işte yine yazdım sevgilim.BİTANEM sana ulaşamamanın verdiği acı beni her ğeçen gün biraz daha bitiriyorbazen durup etrafıma bakıyorum etrafımdaki insanlara bakıyorum herkes yaşama sıkı sıkı sarılmış bi yerlerde bişeyler yaklayıp gülecek bi nedenleri var ben gülemiyorum ben sensiz gülmemeye yemin ettim.senin adını her anışımda y,üreğimden bişeyler kopup giderken gözümden süzülen yaşlar ne için kim için söylermisin.
Şimdi benim yerimde olsaydın acaba bana kalbinin kapılarını sonsuza dek açarmıydın bunu sana soruyorum. “Beni sev” diyemeyecek kadar beklentisiz, fakat sensizliğe tahammül edemeyecek kadar da onurluyum. Zaten ne çektiysem bundan çektim. Benim olmadın olamayacaksın Adın bende saklı kalsın sevdiğim Umutlar tutuklu kalsın sevdiğim
Bunca yıl, bunca mevsim beklediklerim bunlarmıydı? Depremlerde kalmış kağıttan evler gibi yıkılmak mıydı tüm beklentilerimin, yangınlarımın ödülü?
Oysa ne hayaller kurmuştum! Hazanlarda dökülse de yapraklarım, başım dik beklemiştim seni. Demli çayım olmuştu hayallerin, her yudumda gözlerimi kapatım tebessüm ettiğim.
Bir ömür yaşadım sensiz, ki her saniyesi bir ömre bedeldi. Ve bir ömür sonra senli birkaç gün. Ki bin ömür olsa ne fayda sonu sensizlik olduktan sonra.
Bu yıkım çok ağır geldi bana.Küçüldüm, bir karınca kadar küçüldüm sonunda. Ki karıncanın bile yaşama arzusu, ümidi vardır. Ya benim neyim kaldı. Benim tüm varlığım, arzum, ümidim sendin. Ve gittin
Ne sevdan anladı sevdamı, ne de sen anladın yangınlarımı.
Şimdi gidiyosun madem ki sevgili git sana kal demiycem ayaklarına kapanıp gitme demiycem.git ama birdaha asla geriye dönme sevgili ben unuturum seni zamansız başlayan aşkımızı git sen aldırma be sevgilim gözyaşlarıma bu gözyaşları senin için deil sen aldırma gözyaşlarım kendime senin gibi birini nasıl sevdim diye git sevgili git özgürsün artık ama sana ait ne varsa alıpta git içimden sevgimi aşkımı alıpta git dedimya aldırma diye sen gözyaşlarıma ben alılşırım sensizliğe sen aldırma sevgilim ben seni sensizde severim her sabah hayalinle uyanır gece gözlerimi gene hayalinin kollarında kapatırım sen bana aldırma be sevgilim ben seni sensizde severim o yüzden madem şimdi gitmek istiyosun git ama yavaş yavaş deil koşar adımlarla git ama geriye dönme birdaha sen aldırma sevgilim bu yürek seni sensizde sevebilecek kadar kocaman sus ve git
Yine hazan ve yine bekliyorum!geleceksin bitanem biliyorum.inan o gelmeyecek diyenlere gülüp geciyorum!nerdesin? cabuk dönermisin seni almamı istermisin?burda hava yağmurlu
insanlar telaş içinde sanki herkes birşeyi yada birilerini bekliyor!ama ben mutluyum cünkü benim beklediğim ama beni bekletmeyecek olan bir sevdiğim var o sensin!sevmek ne kadar güzel demi?hersey farklı sevince,hersey yerli yerinde evet sevmek güzel sevilen sen olunca!beklemek bile güzel beklenen sen olunca!geleceksin biliyorum!öldügüm gün gelecek olsan ölene kadar beklerim ama Kimbilir ne zaman ve nerede ? Bilinmez ki yarının neler getireceği neler götüreceği?
Yaşamak lazım acı da olsa, gözyaşıda aksa yaşamak lazım… Bilir misin yaşamadan kaybedeceklerini ya da kazanabileceklerini.. Bilir misin yaşanmamış aşkın güzelliğini,çirkinliğini.. Acı çekmek ve çektirmek marifet mi? Peki ya mutlu olup mutlu etmek… Hata mı suç mu? Ne biliyorsun ki ne hissediyorsun ki.. Daha yaşamadın bile.