Çok yslnızım

Hiç sevmedim kimseyi senin kadar
Yüreğim yanmadı hiç bu kadar
Bir el bazen neleri ayakta tutabiliyor
Hiç düşündünüz mü?
Neleri yıkabiliyor tek başına?
Bir eli tutmak bir insanı hayata bağlamakla
Eş değerde olabiliyorsa eğer
Bunun adı ”aşk’tır.

Böyle bir eli tutmak hayatı bulmaktır belki de
Hiç sevmedim seni sevdiğim kadar dersin birine
Sonra onun arkasına dönüp
Gitmesini izlemek ne zordur
Bir eliyle hayata bağlamak
Bir eliyle o verdiği hayatı geri almak gibi
Bazen mecburu ayrılıklar mecburi acılar yaratır
Bile bile kapıyı aralık bırakırsın
Tüm yalnızlığın, hüznün
İçeri dolmasına izin verirsin
Buna rağmen aklının bir köşesinde sonsuzluk vardır.

Bitmedik, bitemez, bitmeyecek
Bir ömrü bir aşka adamaktır bu belki
Elbette yürek ister ayrıysan
Dönüş yolları geçilemeyecek kadar
Darsa bile bir umut koyup sol yanına beklersin
Hayatının ışığının o derin karanlıktan gelmesini
Zaman geçtikçe göremez olursun
Hiçbir şeyi gözlerinin buğusundan
Kalbinin karanlığından, beklemek zordur
Eğer beklenen kalbinden çok uzakta ise
Çok yalnızım, seninle bir yarım
Eğer elindeyse ne olur çal kapımı,
Eğer yüreğindeysem ne olur sil göz yaşımı..