Çünkü, ispat yarışına girmez. Hiçbir kulvar onun için önemli değildir. Bitiş çizgilerini baz almaz. O hiç bitmeyen sadece kendisiyle bir yarışın içindedir. Kazananı kaybedeni yoktur. Öğrenilmişlikleri ve tecrübeleri stabildir. İnsanı yargılamaz olduğu gibi kabul eder. Doğrusu yanlışı sevabı günahı kendinedir der. Olgundur. Ama hamlıktan gelme bir olgunluktur onunkisi. Dallarda ayazıda güneşide yemiştir. Yer yer çürüsede mutludur zehirlenmediği hayatın olağan akışında olgunluğa olmuşluğa eriştiği için. Egosu yoktur. Birşey söylemesine gerekte.