ÇÜRÜYÜŞ

Düşmüş ve kalkmaya dermanı yok, kalmamış gücü,

Bulanık dünyasının, kalmamış ne albenisi ne süsü,

Düşlere kaçsa ne yazar, uykuları ise hep ürkütücü,

Modern bir ölümdü bu: Fizik’en, ruhen, aklen ve kalben sömürücü,

Yalnızlığı sırtlamış, sanki onsuz olmaz gibi,

Yerin yarılmasına ne gerek var ? O bizzat yerin dibi,

Hal böyle iken üstüne basan basana idi,

Sonbaharı bitmek bilmedi, çürüyüş halindeydi,

Tonla derdi vardı, başkaları gibi önüne yığamadığı,

Hep bir şeyler aradı uzaklarda, arayıp da bulamadığı,

Kendinde de değil o, bir kendi var, bir türlü sığamadığı,

Epey yorgun..durgun..sessiz.. geçecek her badire atlatılacak şüphesiz.