DAHA İYİ YAŞAMAK ADINA

Yaşamak dedik adına.
Düşe kalka , utana sıkıla yaşamak dedik adına.
Sırf daha iyi yaşıyabilmek adına daha fazla çalıştı insanlar.
Çocukları daha iyi yaşasın diye indi kömür mâdenine , inşaatlarda elli kilogramlık çimento çuvalları taşıdı , güneşin altında kazma-kürek salladı.
Daha iyi yaşasın diye okudu çocuklar.
Önceden okuyun adam olun diyenler ; şimdi okuyun memur olun demeye başladı. Çünkü memur olan iyi yaşardı (!) , haysiyetten nasibini alamamış insanlar bile memur olur , ailesinin iftiharını kazanırdı.
Daha iyi yaşamak için üniversite okutuldu , daha iyi yaşamak için senelerce sınavlara hazırlandı , mezun oldu , atama bekledi .
Sakın yanlış anlaşılmasın ! İşsizlerin %27'sini , yani 48 bin 854'ünün üniversite mezunları olduğundan , işsiz kalan mesleklerin başında mühendislik ve gazetecilik geliyor(yani en derin beşeri ilimlere sahip bölümler) bahsetmeyeceğim. Beni ilgilendirmiyor o kısımlar , gerçi şimdi hiçbirimizi ilgilendirmiyor.
Evet! En son daha iyi yaşamak adına yaptıklarımızdan bahsediyordum. Güneşin sıcağında kürek sallayarak , yerin altına girip kömür çıkararak okuttuğu evladının on altı küsur sene okuyup işsiz kaldığından.
Daha iyi yaşamak deyince akla ilk iş ve iş imkanları geldiği için böyle bir giriş yaptım. Yoksa iyi yaşamak maddi imkanların aksine , manevi bağa dayalı bir olgudur.
Ne zaman "okuyun adam olun" deyip nasihat verenlerimizin soyu tükenip , "okuyun memur olun" diyenler türediyse , işte o zaman memur olup haysiyetten uzak olan adamlar-kadınlar doldu caddelere.
Daha iyi yaşamak için moda trendlerini takip etti gençler. Sadece kızlar demiyorum. Çünkü şimdi erkeklerde en az kızlar kadar duyarlı(!) olmaya başladı şu trend işine.
Daha kaliteli yaşamak için marka takıntıları meydana getirildi .
Kütüphaneler , okullar değilde AVM'ler , büyük gökdelenler , ışıklı şehirler inşaa edildi.
Zaten insanlar ışık kirliliğinden yıldızları görmediği bir şehirde daha iyi yaşardı ,
O devasa AVM vitrinindeki devasa etiketli elbiseyi alınca iyi yaşıyordu kızlar , o büyük ışıklı gökdelenlerin önüne geçip fotoğraf çektirince iyi yaşıyordu insanlar. Akşam daha iyi yaşamak için havuzlu villa hayalleri kuran masum kızımız , sabah durumdan şikayetçi olarak beyaz boya kovasına doldurduğu suyla duşunu alırdı. Öyle değil mi ? Misafirliğe gittiğim bir yerde , "kusura bakmayın , daha küvet yaptıramadık" demişti evin okumuş kızı.
Daha iyi yaşamak her zaman aylık on bin lira maaş almaktan geçiyor değil mi ?
İki yüz liralık ayakkabı giymezsen , maaliyeti dört yüz lirayı bulan boya ve fırçalarınla yüzünü boyayıp format değiştirmezsen daha iyi yaşıyamıyorsun. Sadece kızlara gitmesin bütün taşlar. İki bin liralık tesbih sallayınca , ama ayın sonunda boş buzdolabı önünde gün sayıp mahalle bakkalından veresiye alınca daha iyi yaşamış oluyorsun. Yada oturduğun masaya bir haftalık maaşını bahşiş bırakınca daha iyi yaşamış oluyorsun.
Gerçekten bırakın artık şu işleri.
Gecekondudan platform topukla çıkan kızları görüyoruz. Yanlış anlaşılmasın konu gecekondu değil , olamaz , olmamalı da zaten. Ama böyle yaşarken bu aşağılık kompleksi , bu utanma ve yadırganma korkusu neden?.
Sanayide çalışanların gidip en iyi (!) mekanlarda bir kahve içip haftalığını bıraktığını görüyoruz. Konu tabiki de sanayide çalışmak değil. Kimse çıkıpta "alnımın teriyle kazanıyorum , istediğim yerde harcarım" demesin !.
Nereye kadar devam edecek bu daha iyi yaşama , yüksek standart ve zenginlik merakı.
Sen yaşadığın ortamdan çalışıp çabalamadan ancak bir sihirli değneğin ucundaki parıltıyla çıkabilirsin. Daha açığı ; uyan şu tozbembe rüyandan. İnşaatta yuttuğun tozdan değil , hayallerinin ardında yuttuğun tozlardan tahrip olacak ciğerlerin , hayallerin , güven ve haysiyetin. Sonra kendini hayal ettiğin gibi özel metropol bir hastanede değil de , önünde yüz kişinin sıra olduğu , ayakta beklediğin bir devlet hastanesinde bulacaksın. Bilemezsin. Belki artık kullanılamaz haldedir ciğerlerin , hayallerin , güven ve haysiyetin. Doktor ameliyat diyecektir... Masada kalmadan , damarlarındaki kan donmadan bırak bu işleri.
Daha iyi yaşamak adına yaptığın şeylerden uzaklaş ve sadece güzel yaşamak adına uyan yarınlara .
Bu dünyada daha iyi yaşanılmıyor , nasılsa toprak oluyoruz sonunda...