Değişen Özne

Güzel hikayeler yazma zamanı geliyor bu duvara... En çok acılarımı yazdım, yazdıkça çoğalttım . Bir süre yazmama kararı aldım. Yaşayıp biriktirmeliyim dedim. Lakin güzel şeyleri de yazıp çoğaltmak gerek . Güzel olan seni bulsun diye güzeli düşlemek gerekmiş. Ufak tefek değişiklikler oldu hayatımda . Şehirler değiştirdim, yoldaşlar değiştirdim ama en mühimi baktığım pencereyi değiştirdim:) Gelmeyenleri beklemek yerine kendime geldim. İçimdeki o minik kız çocuğunun kanayan yaralarını sarmayı öğrendim. Sevilmeye değer gördüğüm o çocuğu herkesten önce ben sevmeyi öğrendim. Kendimi eleştirmeyi, yargılamayı bırakıp ben de böyleyim , buyum , bu kadarım arkadaş işte demeyi öğrendim. Mükemmeli kovalamayı bırakıp elimdekilerle yetinmeyi öğreniyorum. Delicesine koşmak , oradan oraya savrulmak yerine yürüdüğüm yolun her detayında sevilecek bir şey görmeye çabalayıp yolun tadını çıkarmayı öğrendim... Öyle işte sanki özne değişince yaşam kendiliğinden değişip dönüşüyor ...