İnsanlara karşı var olan hislerimin ve verdiğim bütün değerlerin bitmesine sebep olan nâdir sebeplerden biri; beni ciddi anlamda hayal kırıklıklarına uğratmaları ve kendilerine elimden geldiğince vermeye çalıştığım şeylerden dolayı beni pişman etmeleri. Her şeyin bir bedeli olmak zorunda değil. Bir karşılık beklemek için verilen değer ve yapılanların hiçbir önemi ve kıymeti yoktur. Ama tüm bunlar karşısında benim beklediğim biraz olsun hassasiyet. Her şeyi bir yana bırakıyorum, pişmanlığım ve duygularımdan, hislerimden vazgeçmem tamamen benim suçummuş gibi, “vazgeçen, bu şekilde davranan sensin" anlamına getirirmiş gibi beni sorumlu tutmaları. Hâlbuki sebep üzerine dayalı hiçbir şey benim ile alâkalı olamaz. Sadece o sebepleri/sebebi verenle alâkalı olur.