Ben deliyim namludan çıkan serseri mermi susturucu takılmış bir silah saati durmuş bir bomba gibiyim, ağlamamaya yemin etmiş gözlerim çorbama kinimi doğrar öfkemi kaşıklarım, şafaktan bir parça aydınlık koparıp ekmeğime sürer üstüne de demli bir kuş cıvıltısı içerim, sonra hayatın adını yalan koyarım.
Ben yüreklerde ölmem kafalar da soru işaretiyim, serseri kurşunların izleri ile süslüdür tenim kar yağar üşür, Güneş vurur kavrulurum ,kimisi tükürür kimisi öper, tükürene mezar, öpene Lalezar olurum, ben nehirlerin yatağı, dağların mekanı, çakalların korkulu rüyasıyım...