Deneme

İnsan sesine tahammül edemez oldum. Kimseyi duymak istemiyorum, kimse beni duysun da istemiyorum. Görmeyin beni, ben sessizce kaybolayım bu hayatta. Bana bir şey sormayın, söylemeyin. Benim üzerimde hayal kurmayın, kırılıyorsanız bana isyan etmeyin mesela. Neyi sevdiğimi sormayın, beni tanımayın. Çünkü yorgunum. Arkadaşım da olmayın, olanlar da gitsin. Beni bana bırakın. Çünkü sizden de yoruldum. Beni kimseyle tanıştırmayın, çöpçatanlık yapmayın. Çünkü iyimser fikirlerinizden de yoruldum. Beni eleştirmeyin eleştirilmeye kapalıyım çünkü benimle aynı açıdan bakmıyorsunuz. Bana meydan okumayın, düşman olmayın çünkü umrumda değil. Beni sevmeyin, tavırlarımı onaylamayın veya yermeyin çünkü kanaatlerinizi de istemiyorum. Her şey yola girdi dediğimde öleceğimi temenni ediyorum bu yüzden düzenim olduğunda da benimle muhattap olmayın. Sanki kaygılarım bir sebebe bağlı da o kalkınca kalkacakmış zannetmeyin. Gösteriş budalası değilim bana tarzdan falan bahsetmeyin. Bir şeyi yapıyorsam onu sorgulamayın. Ölmeyi bekliyorum ben, bana sonsuzluktan bahsetmeyin. Gidin arkadaş hayatınızı başkaları ile yaşayın. Çok da mühim bir şey görmedim dostluklarınızda. Sadece Tanrı'dan uzak hayatımın anlamısın tarzında takılıyorsunuz. O da bana uymaz zaten. Ben sizin şu genel değerlerinizden uzağım, bana klişe dost nutukları atmayın. Güvenebileceğim nitelikte insan zihnimde mevcut fakat dünyada daha rastlamadım sanırım. Sandığım olmuştur ama aslını kirletiyor onlar da. Mesela:
-İnsanlar hep egolarına tapıyor.
+Hepsi öyle değil bence. (Sanki ben bilmiyorum ya.)
-Tamam bu konuyu kapatalım.
Aslında olması gereken:
-İnsanlar hep egolarına tapıyor.
+Evet neredeyse hepsi inkâr etse bile böyle. Fakat bazı insanlar tanıdım ki gerçekten egolarına hizmet edecek bir şey yapmıyor gibiler. Bence istisnalar var bu konuda. Ruhuna hitap eden insanlar da var. Sen de bunu biliyorsun zaten.
-Kesinlike ve .......
Gibi olması gerek. İşte bu da hangi kalibrede insanla muhattap olduğumuza bağlı. Üstteki örnekte bulunan insan çok tartışma eğilimde değil de sözgelimi muhabbet ediyor. Alttaki kişi ise cidden konuyu idrak etmiş ve diyalektiğini yapıyor. Bu yüzden arkadaş seçimlerim hiç kolay olmaz. Bazen seçmeden de arkadaş edindiğim oldu ama pişman olup silindiler zaten. Artık bir şey yapmak istemiyorum. Arkadaş, kalp, iletişim, vatandaşlık falan toplumsal ve sosyal olan şeylerden sıkıldım. Sadece küçük bir oda ve bir kedi ve de bir bilgisayar ve kitaplar istiyorum. Bunlar bana insandan daha samimi geliyor nedense. E samimi bulduğum insan(lar) da olabilir asla reddetmem. Ama şu aralar kimsenin çok da samimi olduğuna inanamıyorum. Aptalım muhtemelen.