''DERDİMİ KATTIM GECEYE''ölüm dediğin nedir ki..

yine
derdimi kattım geceye
içindeyim karanlığın
sebebsiz yaşamışım bu hayatı
nedensiz birgün ansızın
çekip gideceğim belki bu dünyadan
kabuslarımdan uyanıp
günahlarımdan arınıp
Rabbime sığınıp
..iki yüzlülükten riyalardan
bıktım böylesine yalnızlıktan
nasılsa elimi tutan
içten gözlerime bakan
sımsıcak bedenimi saran
bir sevenim
değer bilenim olmadı
..o gün bu gün
belki ardımdan
benim için gözyaşı döken
biri birileri olmalı
..ağla sende ağla gönlüm
ağlayın halime
karardı gökyüzüm
soldu benzim sarardı yüzüm
dindi yağmurlarım
fırtınalı rüzgarlarım
kalp atışlarım durdu sonunda
gidiyorum belki hakkın yolunda
..bu dünya kimseye kalmaz
herşeyimiz emanet değilmi
zenginide eşit fakiride aslında
kefenin cebimi vardı ki
..adamlığı kadınlığı bilsen
paylaşmayı bilsen
sevmeyi sevilmeyi bilsen
ne yangınlar ne kurşunlar
ne salgınlar ne yıkımlar olurdu
güller susuz solmazdı
yaprak dalında kusur bulmazdı
..zaten merhametin
sevginin saygının
olmadığı bir evrende yaşanmaz
yaşamaya çabalıyoruz işte
kardeş kardeşe düşman
dost dedeğin zaten az bulunan
sevgi aşk üçkuruşa pazarlarda
gülmeyi sevilmeyi hakeden insanlar
hep o taş toprak mezarlarda
bazen saçlarını okşayan bir saniyelik rüzgar esintisi
bazen yanaklarında süzülen bir gözyaşı kar tanesi
ölüm dediğin nedir ki
ansızın nerde zamanı bilinmeyen saatin durması gibi

şiir : fatih hülya başol 29.07.2021