Dert değil.

Bunlar dert değil.Sizinle paylaşacağım şey bir kaç satır.Ama benim 19 yıllık hayatımın 2 senesi.Bende aşık oldum.Ondan vazgeçecek kadar.Hatta onun parfümünün kokusunu aldığım için parfümerideki şişeleri çantamla yerlere saçıp ''Ay özür dilerim çantam takıldıııı'' diyecek kadar.Hayatımı,ömrümü ömrüne katabilirdim.İstemedi.Bir sürü saçma bahane.Oysa bir ''sevmiyorum'' dese yoluma bakardım.Neyse ben farkına vardım sonra.Baktım bu büyümeyecek.Şiirler,şarkılar yazdım.Bir ara alkolü fazla kaçırıp komalık olduğumu hatırlıyorum.Annem destekçimdi.Ha birde 2 dostum.Onlara zaman ayırdım.Sonra 2 yılı üstümden öyle bir attım ki..Anılar beni gülümsetiyor şimdilerde.Hatta gördüğümde konuşuyorum kahkakaha bile atıyoruz.Oysa benim hayallerimde onunla ağlamak vardı.Şimdi onun yerini başkalarının alabileceğini biliyorum.Ha birde aşk dert değilmiş.Hatta bizim aşk dediğimiz o acı,Afrika'da susuz kalmış çocuk,çocuklarına 1 lokma yedirebilmek için hırsızlık yapan namuslu babanın %'de...Yüzdesinde bile yer almaz.Aşk alışkanlıkmış arkadaşlar.Alışkanlıklar ise beyinde bitermiş.Hepinize sağlıklı düşünebileceğiniz günler :)