Dört duvar

Ey İstanbul ne haldesin sessiz kalmış sokaklar
Yok artık o mahallerde top oynayan çocuklar

Adeta küsmüş ve kimseyi istemez gibisin
Seni üzen mi hayasız ve hayatsız insanlar

Yoksa kimsesiz ümit peşinde çaresizler mi
Yoksa istiklal üzerinde ki hadsiz kaçaklar

Yoksa ihtişamına zelal getiren göktelen
Yoksa fatihi sarmaşık gibi örten binalar

Hangisi ey şehirlerin en kıskançı İstanbul
Yoksa senden mi bıkan ve bırakıpda kaçanlar

Yoksa yıllardır üstündeki durmayan bu kavga
masumlardan akıp haliçi doldurduğun kanlar

Nedir ey fatihin al şehri dile gelde söyle
Hasmın Ğaribî ise eğer bi hal çare arar

Sitem etme daha, intikamınla yaktın beni
Âfaka bakarken dün, şimdi etrafım dört duvar