Bu sabah Elif'i tekrar aradım telefonuma cevap vermedi o benim en iyi arkadaşım bu aralar sıkıntısı var görüşemiyoruz. İnsan bazı dönemde konuşmak dahi istemez hak veriyorum ama telefona cevap vermemesi beni iyice telaşlandırdı
Hızlıca giyinerek dışarı çıktım bir taksiye binerek Elif'in evine doğru yol aldım telefonlarımı açmasada kapıyı açardı herhalde,kaç yıllık arkadaşım yanında olmalıyımdım
Kapının ziline birkaç defa bastım açan olmadı hay Allah ! ne oldu ki ,bir daha denedim bir tıkırtı oldu sonra kapının kilidi döndü , karşımda Elif görünce çok şaşırdım.Saçı başı darmadağınık bitkin görünüyordu göz altları şişmiş gözleri ağlamaktan da kan çanağına dönmüştü.
İçeri girdiğimde perdeler kapalı yemek artıklarının olduğu bir masadan pis kokular geliyordu .Kanepede buruşmuş bir çarşaf yarısı yerde battaniye televizyon alakasız bir şekilde haber kanalında kadın cinayetinden bahsediyordu.
Bulduğum boş bir yere oturdum.
Nasılsın dedim aklıma ilk gelen cümle ile ne diyeceğimi bilmeden yüzüne baktım
Ağlamaya başlayınca yanına oturdum ve üzüntüsünü sarmalar gibi sarıldım ona
Biliyormusun;
Sıkıntılar baca kiri gibi onu anlatarak temizleyebilrsin anlatmak her zaman iyi gelir. Hayat her şeye rağmen bizimle dönüyor.sende dön hayata ölen le ölünmüyor öldüm diyorsun aslında ölümü yaşıyorsun ölümü yaşamak nefes veren hayatta kalbine bir yük olur at artık bu yükü
Kimseyi rahatsız etmek istemiyorum bu benim sorunum dedi
Hayır çok yanlış düşünüyorsun acılar paylaştıkça azalır.sevgiler de yine paylaştıkça çoğalır..Paylaşmak her zaman insana iyi gelir.
İyiki geldin dedi.
Haydi o zaman bir kahve yaparsın artık.dedim
Kahve bahane sohbet ise en şahane olanıdır.
Dost biriktirmek lazım zor günlere dost acı söyler. Ama hep seni doğru dinler..
Dost dostun öğretmenidir.