Doyumluk Sevgi

Babam okulda hademe olarak çalışıyordu. Annem ev hanımıydı, ama boş durmaz elinden gelen işi yaparak para kazanmaya çalışırdı. Çamaşıra giderdi. Zengin ailelerin çamaşırını yıkamaya giderdi. Önüne dağ gibi çamaşır yığarlardı anacığımın, karşılığında alacağı bir lira için. Deterjan yoktu o zamanlar, külle yıkanırdı çamaşırlar. Küllü su ellerini paramparça ederdi anacığımın, ama akşam elinde bir lirayla mutlu mutlu gelirdi eve.
O yoksulluk içinde bile annemin üç çeşit yemeği olurdu sofrada. Etli bulgur, otlu bulgur, sütlü bulgur…
Etli bulguru sanmayın ki gerçekten etli… Bizim et dediğimiz şey; kuyruk yağında kızartılmış ekmek kabuğuydu… Bulgurun içine dizdi mi olurdu etli bulgur. Ama biz onu et yerine koyar, et yermiş gibi mutlu olurduk.
Seyhan nehrinin kenarından topladığım ebegümeci ile pişirildi mi, olurdu otlu bulgur.
Paramızın yettiği bir kase yoğurtla ayran yapar, bulgurla birleştirince ortaya çıkan aslında ayranlı bulgur bizim için olur sütlü bulgur.
Biz bu üç çeşit yemekle yedi kişi karnımızı doyururduk.
Ama dediğim gibi, sevgi öylesine çoktu ki evde. Asıl karnımızı doyuran sevgiydi.

Muzaffer İzgü

#wattpad #tumblr #blog #roman #kıssadanhisse #şair #şiir #yazar #blog #blogger #günlük #öykü #hikaye #kitap #kitapyaz #yazılarınkitapoluyor #yoksul #sevgi #doyum #fakir #mutlu #emek #kanaat #muzafferizgü #mutluluk