Dualarımdaki Kadın

İki dudağın arasından çıkacak olan haykırıştır dua. Sonsuza kadar kalbinde saklamaktır sessizce. Ve tutulmaktır, kaderine boyun eğmektir sebepsizce. istemektir sabırsızca. Yazmaktır satırlara boğulacak kadar. Tükenmektir damla damla. Buğudur camdaki.. Parmaklarının o buğu üzerine yazdığı özlemdir dua.Sevmeyi keşfetmek,yeniden öğrenmektir belki de. Oruçlu olmaktır aşka,sevgiye. İftarını hiç düşünmeden beklemektir. Dilemektir Yaratan'dan. "Sonsuz o" diyebilmek için. "Belki ilkim değildin ama sonum sen ol" diyebilmek için. "Gözüme nur,gönlüme sulh olsun" diyebilmek için. Bitsin aklımın ücra köşelerindeki sessiz ve karanlık müebbetim. Şerbetli bir muhabettir dilinden dökülenler ve zaman senle geçen bir esinti. Kum tanelerinin düşüşü gözlerinden düşen damlaları kıskanırken aman ha kadın sen diline mukayyet! Kader seni kıskacından bırakacak sanman çok acı oysa. O ki iki eliyle boğazında,yutkunurken hissedersin derin bir sancı. Kendinle varsın, kaderinle sırdaş ,zamanla yoldaş, avucunda biriktirdiğin gözyaşlarınla arkadaş. Ve ne yaparsan yap ne çıkış ararsan ara kadın, nafile. En nihayetinde olduğu gibi "her dua nasibine,her nasip vaktine esirdir..."