Yakındı birden yaşadığı her şeyden. Düşünmek istemedi daha fazla, yıpranmıştı kırılmaktan, duyumsamaktan, olabilecek bir çok ihtimal arasından iyi gelmeyeni bulmaktan.
Bunun için yaşadığı yerden ayrılıyordu, alıp verdiği nefesin hızı kadar heyecanlıydı. Öyle bir bakıyordu ki pencereden gözlerinin içine süzülen güneşe bile aldırmıyordu.
Ömer Faruk Kuştoğan