Dün gece yazmıştım ama paylaşmaya vakit bulamadım, simdi paylaşayım dedimm.

Sustum şimdi , sakın söyleme ne olduğunu. Yada anlat yalanlarla süsleyerek. Gözlerimi boya. Acıtma canımı. Nede olsa yapabildiğinin en iyisi değil mi yalanlar ile beslemek beni. Uzaktan bakınca ne güzel. Ama yaklaştıkça büyük kayıp. Karanlıkta kayboldum. Nefesimi kendime saklarcasına bencilleşiyorum bu gece. Ah hayır bugün buradan ayrılmayacayım. Ne olur sus sende. Konuşma lütfen. Daha fazla canımı yakmana izin veremem. Bu kadar da cani değilim kendime karşı.
- Tanrım neyse ki hepsi bir rüya imiş.
Bir şeyler yemeliyim. Sonra biraz müzikle uğraşmalı. Canım sıkılırsa hepsini yeniden tekrarlayıp , oyun falan oynamalı. Ah evet kahveyi unutmamalı. Güneş henüz doğmamış bile! - Anne ? Uyumuş. Kalkta kahveni kendin hazırla şimdi. Ya koridorda beni öldürmeyi bekleyen bir katil varsa ? Saçmalama özge kalkta hazırla. Kim olacak evde başka. Eh tamam öyleyse. Sıcak bir kahve ile geri dönüyorum odama. Uykuyu istemiyorum nedense bugün. Hemde hiç. Kabus görmekten korkuyorum sanırım. Tanrım izleyecek filmde kalmamış! Eminim televizyonda da bok gibi programlar vardır bu saatte. En iyisi biraz daha kahve , çikolata ve müzik. Tek başımayım. Konuştuğum tek bir insan bile yok. Bu bir ceza mı ? Bu kadar aptal olmamalıydım diyerek kahvemden bir yudum daha alıyorum. Kaynarlığını kaybetmiş hafiften ılık. İşte sütle karışmış bu tadı çok seviyorum. Çok şey düşündüğümün farkında vardığımda gecenin tamda ortasında olduğumuda fark edip , yalnızlığıma hüzünleniyorum. İlerleyen saatlerde kahvem de terk edecek beni. Yatağa mahkum kalmak istemiyorum! Kötü rüyalar gördüğüm ilginç bir hapishane orası adeta. Ne yapacağımı tam olarak bilmiyorum. Ama yazmaya devam ediyorum küfür eder gibi. Sanırım birisi uyandı. Yada yalnızlık kafamda bunları kurmama sebep olan tek şey. Biri tuvaleti kullanıyor. Gelsede muhabbet etsek. Sıkıntının damarlarımda ki kanlara kadar bulaştığını hisseder gibiyim. Kahvem soğudu. Loş bir ışığın altında sadece müziğim ile kaldım. E buda birşey. Ben durdurmadıkça o beni terk etmeyecek. Aslında evet. Müzik benim tek aşkım. Bunu herkes biliyor. Ve ben müziğe güveniyorum. Ben istemediğim sürece o beni asla terk etmeyecek biliyorum! Şimdi çenemi kapatmam gerektiğinin farkındayım. Çünkü satırlar oldu. Anlamsızda olsa bir çok satırı doldurdum yine. Müziğimin etkisi diyelim. Bana değil , ona kızın. Ve eğer ki bunu sonuna kadar okuyan biri var ise , bana ses etsinde alnından öpeceğim onu. İyi geceler sizlere..